Internetplusbellen. Het klinkt niet, letterlijk en figuurlijk. Ex heeft het, en als ik hem aan de lijn heb klinkt het alsof ie in een groot, leeg aquarium staat te praten. Onlangs belde ik hem, en kreeg een ingesprektoon. Geen punt, bel ik later nog es. Toen hoorde ik helemaal niets. Nog es bellen. In gesprek. Nog es bellen. 'Dit is de Rabobank. Op dit moment zijn wij gesloten.'
Oftewel: storing. Dat gebeurt wel erg vaak moet ik zeggen. Internet en bellen in een combi-abonnement is beslist goedkoper, maar ik wacht toch maar even tot de kinderziektes eruit zijn.

Half Nederland (en Oost-Vlaanderen) schijnt weg te spoelen, hier wordt een waterig zonnetje afgewisseld met wat voorzichtige, kortdurende motbuitjes.

Hm, een oranje lampje op het modem, dat klopt niet. Het DSL-lampje. Modem uit, modem aan, probleem opgelost. Paar uur later: geen enkel lampje meer. Altijd op zondagavond, als de helpdesk gesloten is.
Maandagochtend, iets voor negenen. Ik leg het probleem uit (vrij simpel: modem dood). Jongen vraagt een en ander na en meldt mij dan op juichtoon: 'Ik mag u een nieuw modem toezenden!'
Het arriveerde vanmiddag, toen ik wegging. Vanvond weer terug, modem ingeplugd, comp aan, online.
Wat me dan minder bevalt: het briefje dat bij het modem zat, dat ik het oude modem plus alles dat erbij hoort, binnen 21 dagen moet terugsturen, Anders krijg ik een rekening. Maar die modem heb ik destijds al betaald, dus pardon, dat is mijn eigendom. Okee, hij is stuk. Maar no way dat ik nu onder en achter alle boekenkasten ga grabbelen om de kabeltjes te vervangen omdat m'n provider meent dat een betaalde modem toch hun eigendom blijft.
In elk geval ben ik weer online, da's het belangrijkste.