Fase één en twee overleefd.
Tactiek: licht in de gang aan, in de badkamer uit, zodat je niet teveel details ziet. Pan, afwaskwast, afwasmiddel naar de badkamer. Hete kraan aan bij de wasbak. Bril van de plee omhoog.
Twee sokken aan elkaar binden, deel doordrenken met eau de toilette (hoe toepasselijk), om je hoofd binden met je neus bij het parfum - ik ruik niet veel, maar die pan rook ik wel, laat staan als je ermee gaat rommelen...
Deksel van de pan, pan omdraaien boven de plee, niet niet niet kijken, snuif door die sokken want de meur is erg goed waarneembaar, plee direct doortrekken, pan onder de hete kraan, weer omkeren boven de plee, enzovoorts.
Volhouden, dat gifgas uit de resten in de pan is bedwelmender dan de alcoholdamp uit de sok (ja, dat klinkt raar, ik geef toe dat het ook raar is).
Afwasmiddel in de pan, heet water erbij, op de gok rondje draaien met de kwast, omkeren, enzovoorts.

Pan op het oog schoonmaken alsof het een gewone afwasklus is, volgieten met heet water en op het vuur zetten.
Plee schoonmaken met de hardst stinkende pleepoets die je in huis hebt. Badkamer overdadig sprayen met een luchtje. Sokken weer afdoen.
Pan en deksel nog eens poetsen, vooral dat verdachte plooirandje aan de buitenkant van de deksel, en wederom opzetten, met wat soda (uche uche).

Wie weet durf ik straks wel aan de echte kook te gaan. De misselijkheid is ook gezakt inmiddels.
En ik hoop dat ik de associatie bij die eau de toilette snel kwijtraak...