Vannacht weer een epileptische aanval gekregen. Nu bonkt mijn hoofd, en ligt mijn tong aan flarden. En ineens moet ik denken aan vroeger op school, dat mensen vaak maar op één manier hun tong kunnen buigen: of in de breedte, of in de lengte. Ik kon het alleen in de breedte, maar na veel oefenen kon ik het ook in de lengte, zo'n keurig buisje van mijn tong maken.
Nu kan ik er even niks mee. Hele zachte dingen eten, veel slokjes water omdat het slijmvlies stuk is, en ik pjjjjaaat een beetje moeij-juk. Vooral de klanken waarbij de tongpunt tegen de tanden moet of de tong flexibel moet zijn, gaan niet: c, j, l, r, s. Zo'n spraakgebrek geeft nare bij-effecten in winkels: vraag iets en je wordt volautomatisch als laagfunctionerende idioot behandeld. Mensen gaan HARD en dui-de-lijk tegen je terug praten. Het ergste is dat je dan niet eens een vinnige opmerking terug kunt maken, want ze horen alleen wat je niet goed kunt zeggen :-(