Nog even dan.
1977. Ik werd tien dat jaar.
En ik herinner me 'Don't cry for me Argentina' van Julie Covington. En Ad Visser vertelde dat ze natuurlijk geen beelden mochten laten zien.
En ik, opgebracht in een rood nest, dacht: zó erg is het dus. Zó erg - dat ze zelfs hier niks mogen laten zien.
Dus ik wist dat daar iets loos was. Okee, zij komt niet uit een rood nest, maar zij woonde er middenin.
Voor alle duidelijkheid: er mocht niets getoond worden in verband met de rechten - het lied komt uit de musical Evita.