Maandagochtend trouwens het eerste merelconcert gehoord. Het wordt nog wel lente.
Voorlopig bestaat mijn tuin uit een laagwaterzwembad, met hier en daar plukken zuring (die zijn echt door niets te weerhouden), en wat bollen die nog niet door hebben dat het misschien wat te nat is om al te gaan bloeien.
Als ik die zuring nu niet uitspit, heb ik straks geen gras meer maar een zuringperk. Als ik nu ga spitten, heb ik straks een moddervlakte, die onmiddellijk gekoloniseerd zal worden door... Inderdaad.
Ik ga toch steeds meer begrijpen van die betegelde tuinen. Ik heb geen probleem met zuring in een hoekje. Er zijn vast beesten die er van leven. Alleen niet genoeg, tenminste, niet in mijn tuin. Ik zou de bladeren kunnen oogsten en ze opeten, maar dan wordt het wel zuring-met-kattenpis-smaak vrees ik. Ik ben zo iemand die alles eet, zolang ze maar niet weet waar het vandaan komt en hoe het gemaakt is. Na een week werken in een koekjesfabriek, was ik van mijn koekjesverslaving af. (Nu nog de chocoladefabriek, de chipsfabriek, de tabaksfabriek, de colafabriek...)