Ik stuitte op een foto van de Coleus. Deed me terugdenken aan de wedstrijden die er op de lagere school waren: voor de vakantie kreeg je een miniplantje mee, en dan maar kijken welke plant na de vakantie het mooist was. Een Coleus was een lastig ding, neigde naar sprietigheid. Ik weet niet meer wat de andere opties waren, maar je kon uit meer planten kiezen.
Als kind denk je dat de wereld eerlijk is. En dat het volkomen terecht was dat J. van de hoek een prijs won voor zijn prachtige Coleus. Okee, iedereen wist dat de moeders de verzorging op zich namen, maar goed. Ik kan me wel herinneren dat ik reuze verontwaardigd was toen ik erachter kwam dat ma J. vlak voor de tentoonstelling simpelweg een florissante plant had gekocht, ik was zelfs geschokt: dat dééd je toch gewoon niet? Dat was oneerlijk!
Ik weet niet meer hoe het afliep, er staat me bij dat mijn moeder verhaal ging halen op de hoek, maar hoe dat afgelopen is? Er was toch al minder onderling contact sinds ze Jehova's waren geworden.
Toch raar dat je dan niet meer weet hoe het verder ging.