Mijn middelbare school houdt in oktober een reünie. "Een grootse reünie voor oud-leerlingen en oud-medewerkers... optredens van het jubileumcabaret... het jubileumboek zal verkrijgbaar zijn (prijs wordt nader bekend gemaakt)... een podium wordt ingericht voor spontane optredens... .... ."
Tjongejonge, dat wordt een wilde boel. Ik zou best willen weten wat er van mijn oud-klasgenoten is geworden. Aan de andere kant: die schooltijd is een zwarte bladzijde in mijn leven, omdat het destijds erg slecht met mij ging. Ik had een raar soort driedubbelleven dat door elkaar ging lopen, wat de warboel alleen maar groter maakte. Vrienden had ik niet, ik zweefde een beetje rond, had wel een uitgesproken hekel aan sommige leraren (die er nog steeds werken, terwijl ik me van toen al herinner dat de school zei naar een manier te zoeken om één bepaalde leraar met losse handjes te ontslaan - hij zit er nog), ging plichtmatig naar klassenfeesten en schoolavonden (altijd Barrelhouse of The Bintangs - die laatsten zijn er ook nog, zouden ze al geboekt zijn?) en stond dan ergens in een hoekje af te wachten tot ik weer naar huis kon.
Kan me wel herinneren dat er één keer zowaar een nieuw bandje geboekt was. Niemand had er van gehoord, maar dat gaf niet. Doordat er vlak voor de geplande datum een leerling verongelukte, werd het optreden uitgesteld. Voor de nieuwe datum overleed een leerling aan kanker, en werd het concert weer uitgesteld. Toen de schoolavond uiteindelijk doorging, had de band net een hitje en wist de leiding van de christelijke school waar ze aan begonnen waren. Toontje Lager, het klonk erg onschuldig, maar ze hadden een liedje 'In gedachten' (de B-kant van 'Ben jij ook zo bang"), met een tekst die echt niet kon op onze nette school. De band mocht het nummer wel spelen, maar zonder tekst. In mijn herinnering brulde het publiek die tekst wel ;-)

Je doet het met het meisje dat je gisteravond zag
Ergens een verlaten strand, ergens midden op de dag
In de telefooncel van een bomvol postkantoor
Staande met haar kleren aan, even tussendoor
En als je haar weer tegenkomt, dan weet je: "Ze loopt door"

Je doet het met het meisje van verderop in de straat
Je belt er aan. Ze wil wel weten hoe dat gaat
Na een goed gesprek over milieu en het behang
Komt het uiteind'lijk tot gemeenschap op de bank
En als je weggaat fluistert ze in je oor: "Bedankt"

Je doet het met een ander als je met je moppie vrijt
Je doet het met z'n vieren, even vlak voor het ontbijt
Het meisje van de kassa, ze laat je niet meer los
Die juffrouw van het ziekenfonds en soms die van de TROS
Laten je zien hoe mooi het is in het bos