Ik hoorde dat een SGP-er wist waar alles aan ligt. Dan weet je al wel zo'n beetje wat er komen gaat, zeker als je in een plaats bent opgegroeid waar de ene groep vond dat de andere groep niet streng genoeg was, en de kerkgebouwen steeds verder weg werden gebouwd, omdat dichtbij al volgebouwd was door eerdere afsplitsingen. En maar lopen op zondag, een paar keer per dag, regen, wind, storm, ijs, sneeuw: donderde niet. Ik vond dat altijd wel knap, en ik was een beetje jaloers: het leek me zo heerlijk als alles zo duidelijk was.
Maar goed, die SGP-er wist het dus ook: de gebeurtenissen rond Pim Fortuyn, de dood van Claus, en het slechte weer deze zomer, het ligt er gewoon aan dat we te ver van god zijn afgeraakt. Pardon: God, met hoofdletter. Ik was me er niet van bewust dat we zulk slecht weer hebben gehad deze zomer - vriendje werkt 's zomers buiten en kon bijna altijd op pad. Er zijn wel zomers geweest dat ie vooral thuis zat te wachten tot ie weer op pad kon zonder te verzuipen.
Ik snap dat dus niet. Ik kan me nooit zo goed voorstellen dat mensen kunnen geloven, omdat ik het zelf niet kan. Maar ik zie ook dat sommige mensen er veel steun aan hebben - prima dus. Zolang ze mij niet dwingen om te geloven, en dat doen de meesten niet.
(Het principe van de straffende god kan ik echter niet begrijpen.)
Het lijkt me wel heel vervelend als je zo zeker weet hoe het allemaal zit, en de meeste mensen luisteren niet naar je.