Het zal het nieuws niet halen, maar ook hier in het lokale winkelcentrum is explosiegevaar geweest.
Pakje afgeven bij het postkantoor. Nee, niet zó'n pakje, gewoon een doosje met een modem en transformator. Je zult er ongetwijfeld iets van kunnen maken, maar in principe is het gewoon een pakje. Meer niet.
Vier mensen voor me. Een dame met een kind dat eerst een kaartenstandaard omgooide, vervolgens heen en weer ging rennen en het daarna op een schreeuwen zette. Dame leverde een boek in. O, kon ze dat niet hier afrekenen? Ja, maar het was zo druk bij de kassa. Postmeneer legde nog eens uit dat hoewel het postkantoor bij de Bruna inzit, de verkoop gescheiden is. Verkocht haar een postzegel en meldde zuchtend dat hij echt niet zonder afhaalbewijs dat pakje aan haar mee zou geven, ook al kon ze het zo aanwijzen. Dame beledigd af.
Nog drie mensen voor me. Een meneer met een ingewikkeld pakje, vol stickers en etiketjes en gedoe. Uiteindelijk stapte hij opzij om alle administratie af te handelen en schoof de rij door.
Nog twee mensen voor me. Achter me iemand met een hond die steeds tegen me aan ging zitten, en die dan zo ongeveer gewurgd werd door zijn eigenaar.
Degene voor me wilde 1 postzegel, 1 strippenkaart, hoezo zijn die op?, twee briefkaarten en een velletje decemberzegels. En schopte een scene omdat ie niet die agenda kreeg die je bij 3 velletjes krijgt. Postmeneer spendeerde minuten aan de uitleg van het verschil tussen 1 en 3.
Uiteindelijk was ik aan de beurt. Hoera. Doosje overhandigd, werd zo aangepakt dat de pakbon scheurde. Nee, dat kon zo niet verzonden worden, dat moest allemaal vastzitten. Ik suggereerde dat de boel met wat plakband wel te repareren was, en werd aangestaard alsof ik een oneerbaar voorstel deed. Kortom: ik kon opnieuw beginnen met het invullen van alle papieren, er werd een nieuwe pakbon bovenop de oude geplakt, en ik mocht het pakje afgeven.
Nou ja, en daarna moest ik nog twee winkels af, waar het ongeveer net zo ging. Natuurlijk ontdekte degene voor me net te laat dat de pot jam open was gegaan, en in de andere winkel probeerde iemand met drie verschillende passen te pinnen, voordat ze het opgaf.
Eigenlijk moest ik naar nog een winkel, maar dat leek me onverstandig. Als iemand boe tegen me gezegd had, was ik ontploft.