Het is volbracht. Begonnen met de bange poes, gelokt met snoepjes, gepakt, overgedragen aan vriendje die 'm vasthield terwijl ik dat spul aanbracht, en zowaar: poes zat het uit. Of hij voelde iets als 'resistance is futile', of hij herkende het van eerdere behandelingen. Daarna hebben we 'm nog gepaaid met een snoepje en mocht ie de kast weer in. Andere poes ontsnapte eerst, waarbij ze bewees heel hard achteruit te kunnen. Bij de tweede poging lukte het wel, en mauwde ze minder hard dan toen ik het alleen probeerde. Daarna lieten we haar weer los, en ging ze beledigd zitten staren, tot we haar een stukje vlees gaven. Nu drentelt ze weer rustig rond.