Al tijden hangen er in mijn tuin mezenbollen en pindanetjes. Geen mees te bekennen. Maar ineens hebben de spreeuwen de bollen ontdekt, en nu zit ik met twee mekkerende katten op de vensterbank, die uit hun dak (bol?) gaan bij het zien van een klont spreeuwen (soms wel tien), die hun best doen om de bollen zo snel mogelijk op te eten, een merel die over de grond scharrelt om gevallen restjes op te snoepen, een paar vinken die netjes op hun beurt wachten, en kool- en pimpelmezen die scheldend in de struiken vlakbij zitten.