Update aanvalsschade (nee, niet die aanval):
tong is links weer dicht (maar nog gevoelig), rechts nog open. Spieren zijn nog gevoelig, hoofd is nog wat... sja, wat? Moe is het woord niet, duf ook niet. Het is niet helemaal scherp, maar dat komt wel weer.
Het vervelendste is dat ik de zijkant van mijn tong zou willen afkoelen door via mijn mond te ademhalen, maar al bij de eerste teug voelt m'n tong aan alsof er een droge lap op ligt. Dat krijg je als je alle slijmvlies eraf bijt.
Toch is het verwonderlijk dat zo'n tong razendsnel geneest, morgen zal het zo goed als over zijn. Ik kijk er (likkebaardend?) naar uit.