800.000 Nederlanders mijden uit vrees tandarts

AMSTERDAM - Bijna 800.000 Nederlanders bezoeken uit angst nooit een tandarts. Dat beweert hoogleraar angst- en gedragsstoornissen A. de Jongh van de Universiteit van Amsterdam (UvA) dinsdag in het Algemeen Dagblad.
"Meestal komt die angst voort uit oude ervaringen. Ze kunnen bijvoorbeeld in hun kindertijd al beschadigd zijn geraakt, bijvoorbeeld door de schooltandarts in de jaren 60", legt De Jongh uit. "Toen konden ze op school geen steun krijgen van hun ouders en ging er veel fout." Volgens de hoogleraar zijn er nu nog mensen die gillend wakker worden omdat ze vroeger werden behandeld zonder verdoving.
De Jongh becijfert dat vijf tot zeven procent van de bevolking niet naar de tandarts gaat. "Mensen proberen er voortduren niet aan te denken maar worden er constant mee geconfornteerd. Als je lacht, komt je gebit tevoorschijn, op de tv zie je veel reclames en pijn houd je natuurlijk uit je nachtrust. En als je zo lang hebt gewacht tot een zenuw dood is, krijg je weer last van ontstekingen."
Daarnaast voelen veel mensen zich ongemakkelijk als ze op de tandartsstoel zitten. "80 procent ervaart zelfs een lichte vorm van angst tijdens een behandeling, bij 20 procent is dat vrij ernstig."
(Bron)

Ik geloof dit gelijk. Ik ben zelf ooit een paar jaar niet naar de tandarts gegaan uit angst - achterover liggen met je mond open terwijl iemand daarin rondpulkt zonder dat je precies weet hoe en wat, het maakte me panisch.
Tot ik kiespijn kreeg. Ik stopte met Cola drinken, en betrapte mezelf op plots heel veel koffie drinken (sindsdien lach ik vriendje niet meer uit om zijn koffieverslaving). Uiteindelijk werd de angst voor nog meer pijn groter dan de angst voor de tandarts. Ik meldde me bij de dichtstbijzijnde tandarts (dat kon toen nog), en die pakte het goed aan. Hij zou gaan pulken, ik zou het aangeven als het niet meer ging, en dan hielden we even op. 'We', ja. Ik was niet een omhulsel van het gebit waar het eigenlijk om ging, ik hoorde erbij.
Verrassing: er was niets aan de hand. Er waren alleen wat vullingen die vervangen zouden moeten worden. Ik piepte opgelucht en ellendig tegelijk dat ik dan wel heel erg goed verdoofd moest worden, waarop de tandarts lachte dat dat helemaal niet nodig was.
Zelfde principe: hij boorde, en als ik pijn kreeg, zwaaide ik en stopte hij. Ging hij even iets administratiefs doen, ik mocht een paar minuten diep ademhalen en proberen wat te ontspannen, en dan konden we weer verder.
Ik geef toe dat de pijn van het verdoven veel, véél erger is dan het uitboren en vervangen van een oude vulling. Het was geen prettig gevoel, maar pijn deed het niet.

Er zijn speciale angsttandartsen, en het is ook mogelijk om onder totale narcose behandeld te worden.
Meer informatie via het Tandheelkundig informatiepunt in Nieuwegein: 0900 - 2025012 25 cent per minuut.