De mevrouw van het GAK vond het allemaal heeeeel raar. En ja, ze begreep dat het toch wel een beetje lastig werd als je half februari je laatste salaris hebt gehad en sindsdien dus alleen die 400 euro, terwijl het nu al bijna juni is. En dat woningbouwverenigingen niet eindeloos uitstel verlenen (doet de mijne sowieso niet, en ik loop niet achter, maar ik grijp alle wapenen die ik kan grijpen). En dat ik met déze schoenen (zwaai voet op de balie, voet met alleroudste bootschoen, meer gat dan schoen) toch niet naar een sollicitatiegesprek zou kunnen??
Dat drong door. (Kan ook m'n zweetvoet zijn geweest.)
Ze ging aan het bellen: 'mijn' contactpersoon heeft vakantie; mijn dossier was even onvindbaar; andere personen waren in gesprek; uiteindelijk trof ze iemand die er iets zinnigs over kon zeggen.
Er was de 21e een brief naar me verstuurd, met een sollicitatieonderzoek. Want werkbriefje nummer zoveel was niet binnengekomen.
Dat vond ik dan weer raar, want door al die toestanden had ik twee werkbriefjes tegelijk gekregen en geretourneerd, in dezelfde envelop - de een hadden ze wel, ergo: de ander moeten ze ook hebben c.q. hebben gehad. Daarnaast: de brief die ze me gestuurd hebben, is bij mij nooit aangekomen.

Nou ja, de baliedame heeft zo ongeveer al haar collega's aan de lijn gehad, waarbij ze steeds minder vriendelijk werd tegen die collega's.
Uiteindelijk is ze zelf een werkbriefje gaan halen (das dus een duplicaat van een duplicaat - nummer drie dus), ik heb het ingevuld, ze heeft het persoonlijk weggebracht, waarbij er met grote letters opgekalkt is dat er bij vragen etc. direct contact met mij opgenomen moet worden.

Resultaat: als het goed is, wordt het geld vanmiddag nog overgemaakt.
Dan zou ik het uiterlijk zaterdag moeten hebben.
Anders wordt het op de eerstvolgende werkdag overgemaakt, en heb ik het zo rond volgende week woensdag - want morgen en vrijdag is het GAK dicht.
Ik hoop maar weer verder. En ik heb vast wat klachtenformulieren meegenomen.

Echt, baanloos zijn is soms een dagtaak.