(Niet voor lezers met gevoelige magen)

Vriendjes blaar is vandaag stukgegaan. De blaren hadden zich gezellig aaneengesmolten tot één grote blaar, een vinger lang, twee breed, anderhalve vingerdikte hoog en klotsend van het vocht.
Hij kwam thuis met een halfvolle blaar: het gat zat bovenin, en alle vocht dat dieper zat, stond nog in de blaar. Tot ie gezellig met zijn voeten op een stoel tv ging kijken. Op het moment dat hij iets voelde lopen, zag ik het plasje op de vloer ontstaan. Zo leek het nog meer dan vocht dan toen het nog in de blaar zat.
Nu zit er dus een knalrode plek op zijn voet, met een fletse, slappe, te groot lijkende lap vel er bovenop. Het ziet er veel erger uit dan het is, maar sneu is het wel.