Weer zo'n zinvol gesprek bij het CWI. De dame met wie ik de afspraak had en die zelf de afspraak een kwartier vervroegde, bleek geen tijd te hebben. Na een klein kwartier heb ik eens aan de balie gemeld dat er of nu iemand moest komen, of dat ze me konden mailen voor een nieuwe afspraak, en toen was er spontaan een andere dame beschikbaar.
Ik ben wel werkloos, maar dat betekent niet dat ik graag voor Piet Snot zit te wachten.
Wat vacatures doorgenomen, en iets ontdekt.
Ik vind mezelf niet representatief: ik ben niet elegant, heb afgeknauwde nagels, en als je mij in nette kleren hijst, zit er gegarandeerd 5 minuten later een vlek op of een winkelhaak in.
Dame zag een vacature in de comp. Las de eisen voor: representatief. "Nee, da's niks voor jou" - monsterende blik - "daar heb je een te oude bril voor."
Huh? Ja, tegenwoordig moet je een kleine bril hebben, en ik heb zo'n héle grote (vind ik best meevallen, eigenlijk), en ik ben er erg tevreden mee. Ook maar even gemeld dat het GAK helaas niet voorziet in een extra kledingtoelage, dus dat ik het moet doen met wat ik heb, en dat ik geen nieuwe bril ga kopen omdat zij vindt dat ie 'oud' is.
Waarna we ook nog te spreken kwamen over de site van het CWI en wat ik daarvan vind. En zij erg schrok van die ene vacature die ik weleens eerder vermeld heb: die van dat bordeel. Samen geconcludeerd dat het begrip 'passende arbeid' wel vervallen is, maar dat het met deze regering toch niet erg waarschijnlijk is dat je verplicht dit soort werk moet aannemen.
Nieuwe afspraak voor over drie weken - en hopelijk zit er dan niet weer iemand naast ons haar hele ellende op supervolume te spuien ("Ja, maar hij zit nog vast, en nou moet ik betalen wat hij gefraudeerd heb, 30000 euro, dat ken toch niet?")