Pagina's

woensdag, december 10, 2003

Even kletsen met de buurman. Er komt een rood vrachtwagentje voorrijden, en de chauffeur stapt uit. Hij draagt een sweater van de MediaMarkt.
Hij loopt met de bijrijder naar de achterkant van de wagen en begint uit te laden. Raar, want ze staan niet pal voor een huis. Even denk ik dat ze die doos bij de papierbak gaan zetten. Maar al snel zien we dat ze een hele lading dozen en plastic buiten zetten, en dat ze dat verspreiden over drie plekken waar zakken wachten op de vuilniswagen. Ze nemen niet eens de moeite de dozen te pletten.
Als ze de laatste hoop bij de vuilniszakken voor ons gebouw dumpen, vraag ik wat ze precies doen. Daar komen buurman en ik snel achter. Wij zijn trutten, klootzakken en bemoeials. We melden nog dat de grofvuildump ongeveer 5 minuten rijden verderop is, maar nee. Na nog wat meer en heftiger scheldwoorden, duikt meneer weer zijn auto in, en blijft daar nog een tijd scheldend en gebarend zitten. De bijrijder ziet er ongelukkig uit.
Als ze weg zijn, bekijken we een van de dozen, en inderdaad, er zit nog keurig een afleverbon op - nu weten we wie van onze buurtgenoten een nieuwe antibacteriƫle koelkast heeft en wie de koel-vriescombi.
Maar even naar de MediaMarkt gebeld, en na wat doorverbinden kreeg ik een boze manager aan de lijn, die meldde dat afval gewoon meegnomen hoort te worden naar het magazijn, en dat schelden sowieso niet kan. Excuses aan buurman en mij, en de belofte dat hij de betrokken werknemers zou opwachten.
Als ze nou niet waren gaan schelden, had ik er misschien m'n schouders over opgehaald - hoewel het lullig is voor de vuilnisophalers. Maar schelden is niet zo slim, als je met je auto voor iemands neus staat (kenteken), je een sweater met bedrijsnaam draagt, en de bonnen van je bedrijf nog op het afval zitten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten