Nieuw spel op de TV. Een soort Expeditie Robinson, alleen wordt hier afgevallen doordat kandidaten overlijden, elke ronde 1. Heel het land staat op zijn kop: kan dit wel, mag dit wel; en iedereen kijkt.
Ik kijk ook. Het is zo gruwelijk dat het fascinerend is. Diverse overleefspellen (letterlijk), op en rond een kasteel. Bij gelijke stand vechten de kandidaten met elkaar.
En dan ineens: een weg, ik rijd met de auto achter een meneer in het blauw aan, op weg naar het kasteel. Iemand anders heeft me opgegeven, een heel foute grap, maar discussie is niet mogelijk. Wat me opvalt: het licht is zo blauw. De zon schijnt, maar het licht oogt alsof de zon net opkomt op een mistige dag.
Ergens bovenin het kasteel maak ik kennis met de andere kandidaten, waaronder een oude kennis. Het ergste is: de meeste kandidaten vind ik erg aardig.
Op een kamer alleen, met uitzicht op het rietland waar een kandidaat in de vorige serie sneuvelde, overdenk wat me te doen staat. Daar word ik ook gefeliciteerd als ik ronde 1 overleefd heb.
Gelukkig werd ik daarna wakker. En eigenlijk wil ik geloof ik niet weten waar die droom vandaan komt. Hoewel er allerlei 'dit staat voor dat's opborrelen.