Maakte jij vroeger ook bandjes? Met de vinger in de aanslag boven de record- en play-toetsen, DJ's vervloekend omdat ze te lang door dat mooie intro heen praatten, balend als een plaat niet mooi uitkwam voor de reclame, de verschrikking van de station call dwars door de break van het nummer.
Maar ook: die eigenaardige collectie van hippe rock met dat ene nummer dat je niet kende, en waarvan je pas na een tijd ontdekte dat het een jaren '60-nummer was, terwijl je meer dacht aan de punktijd. De geur van die bandjes. De veranderingen in je handschrift door de jaren heen. Negen van de tien keer te weinig ruimte om alle nummers op de buitenkant van het papiertje te vermelden. De volgorde van nummers die in je hoofd gebrand lijkt, zodat je na Oxygene lV automatisch I was made for loving you verwacht.
De bandjes die je erfde van je zus toen ze uit huis vertrok, zodat je plotseling Simon & Garfunkel en Neil Diamond leerde kennen.
En natuurlijk die paar bandjes die je nog koestert, omdat je de LP nooit te pakken kon krijgen, ook niet als CD of als MP3. Het bandje kraakt en zweeft en de muziek klinkt dof, maar toch...
Polaralert heeft 100 buitenkantjes gescand, a trip down memory lane. Jammer dat je alleen maar kunt bladeren, maar wel een pagina met een hoog: 'O ja! Die had ik ook!'-gehalte.