Ik ben erg goed in uitstellen. Het gras moest nodig gemaaid worden, maar ja, als de zon schijnt kan het niet (verbrandt het gras) en als het gras nat is, kan het ook niet (gevaarlijk met elektra). Dus meestal redenen te over om het nog maar even te laten. Als het nou eens bewolkt was en zou blijven...
Dat is het nu dus. Dus ik mezelf een schop onder m'n kont gegeven, verlengsnoer uitgerold, strimmer gepakt. De katten maken dan al dat ze wegkomen, dus dat scheelt.
Maaimaaimaai. Geeft wel voldoening als het groen weer wat lager is, en vooral door die distels en brandnetels heenhakken is leuk. Nadeel van een strimmer: hij versnippert alles, en strooit nogal wat om zich heen, dus ja, nu branden m'n enkels omdat ze langzaamaan bedekt werden met brandnetelpuree.
Maar: ik ben halverwege het grote stuk gestopt. Want daar, in dat hoge gras waar ook nog wat potten in staan, zit een kolonie padjes! Tussen het gras, in de aarde, onder blaadjes... Bij 20 ben ik opgehouden met tellen, en ik kon het niet over m'n hart verkrijgen ze weg te jagen zodat ik die twee vierkante meter kon maaien.
Ik gok er maar op dat ze nu zelf een nieuw plekje zoeken, en dat ik morgen verder kan.
Ik neem aan dat het gewone padden zijn, al zijn ze wel erg klein, de grootste was een centimeter of 4, en padden kunnen zo'n 15 cm worden. Maar ook padden zullen wel klein beginnen ;-) Of het zijn alleen maar mannetjes, die zijn kleiner.