Tom zit nu in de badkamer opgesloten, met een doos met vers grit, een schotel voer, een bak water, zijn vaste dekentje. Hij verrekt het op de bak te gaan, maar ik zag 'm al wel rondscharrelen, met blik op de bank, blik op mij, blik op de bank. Ik wil niet dat ie weer de bank volpist.
Als ie het straks niet meer op kan houden en de badkamer onderpiest, is dat best.
Hij mauwt en jankt en krabt aan de deur, maar hij kan er niet uit. Zal wat moeite geven als ikzelf naar de plee moet, maar dat is dan pech. Ik hoop alleen dat bovenbuuv er niet is...
Goed nieuws: de wond is dicht. De bult zit er nog, harde bobbel, maar minder groot dan eerst. Maar even aankijken hoe dat verder gaat.