Kamer tegen namenlijsten allochtonen bij gemeente

De Tweede Kamer is totaal niet te spreken over Nederlandse gemeenten die aan kersverse Turkse en Marokkaanse ouders namenlijsten overleggen van de autoriteiten van desbetreffende landen, waaruit een naam gekozen moet worden. Het gaat om ouders die de dubbele nationaliteit bezitten en die ook voor hun kind willen aanvragen. Turkije en Marokko erkennen de nieuwgeborene pas als hij of zij een naam heeft die voorkomt op de namenlijst. Onlangs werd deze situatie actueel toen een Marokkaanse vader zijn dochter Jihad wilde noemen, maar dat volgens de gemeente Amsterdam niet mocht omdat Marokko dat niet toestaat.
De gemeenten Den Haag en Amsterdam overleggen de namenlijsten aan de ouders die een baby komen aangeven. Als ze een naam kiezen die niet op die lijst voorkomt, bijvoorbeeld een puur Nederlandse voornaam, laat de gemeente de ouders een verklaring tekenen waarin staat dat ze zich bewust zijn van het feit dat de naam niet in het land van herkomst wordt erkend. Hierdoor verliezen die kinderen hun recht op een erfenis in die landen en mogen zij niet in het familieboekje staan.
PvdA-Kamerlid Aleid Wolfsen vindt het verstrekken van de namenlijst een volledig verkeerd signaal: "De gemeenten zien dat als een soort service, maar in feite is dit het tegenovergestelde van integratie. Bovendien is het uiterst merkwaardig dat je ouders die een Nederlandse naam hebben gekozen vervolgens in vertwijfeling brengt", aldus Wolfsen.
CDA-Kamerlid Mirjam Sterk vindt dat de gemeenten "zich laten mangelen door landen als Turkije en Marokko" als zij de namenlijst voorleggen. "Het is echt absurd als zij dit doen." Zowel PvdA als CDA zullen aan minister Donner van Justitie opheldering vragen over deze kwestie.
Vorig jaar liet minister Rita Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie al weten dat Marokko wat haar betreft sowieso een einde moet maken aan het automatisch toekennen van de Marokkaanse nationaliteit van in Nederland geboren kinderen uit ouders van Marokkaanse komaf. Nu is het zo dat kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen van Marokkanen altijd de Marokkaanse nationaliteit behouden, ongeacht waar ze zijn geboren of wonen. Hier kunnen ze geen afstand van doen. Tot op heden werkte de Nederlandse overheid hier aan mee.
(Bron)