Tom aan het drentelen. Doet ie wel vaker. Lekker naar buiten, na een tijdje weer naar binnen, en hé, op de bak? Dat klopt niet.
Vijf minuten later zat ie in een doos waar een krant in lag. En toen ik daar ging kijken, spoot hij eruit, met achterlating van wat rosegekleurde urine en druppels verdund bloed.
Eén relatief voordeel: toen ik Tom op de tafel bij de dierenarts had, pakte ze 'm beet, we horen een soort klotsend geluid en Tom liep leeg. Rooie drap op de tafel, bleek na onderzoek vol met gruis. Maar sommige katten schijnen geheel verstopt te raken, en dan ben je nog verder van huis.
Dus Tom kreeg twee prikken, twee doosjes pillen (antibiotica en blaasontspanner), en gratis om te testen zes verschillende portiezakjes en -blikjes blaasvoer, om te kijken wat ie het beste eet.
Over 9 dagen, einde van de langste kuur, urine opvangen en inleveren voor onderzoek - mag op een schoon schoteltje zei ze optimistisch.
Intussen mag ie niet naar buiten, en mag ie alleen dat meegegeven blikvoer. Nou is dat laatste geen punt, maar ik heb maar 6 blikjes en ik kan moeilijk hem hemels blikvoer geven en Tijger afschepen met brokjes.
Inmiddels is Tom weer wat gekalmeerd en ligt ie alweer op z'n eigen plekje te dutten.
Gelukkig maar dat ie binnen ook zo onrustig was, als ie alleen buiten was blijven spoken had het langer geduurd voor ik het merkte.
Nu voor de zekerheid maar wat kranten her en der dumpen, de brokjes weghalen (Tom vanavond het ene blikje, Tijger een blikje dat ik nog heb en intussen nadenken over een praktisch 'voederregime'). En me verheugen op het pillen geven...
Oh ja: 68 euro.