Tis inmiddels frisjes buiten, nog maar 22 graden :-)
Vannacht was ik bezig met de crypto's op #nachtdienst (zie), dus ik lag pas om half zes of zo in m'n bed. Ik lag nog niet of ik hoorde een merkwaardig gemauw. Eerste associatie: da's Tom. Tweede gedachte: dat kàn helemaal niet, die heeft niet zo'n hoog stemmetje. Eruit, er niet uit - klonk het paniekerig, nee - maar als er nou wel wat is? Het gebler ging door, en ik dacht dat het ook wel weer de kat van de hoek zou kunnen zijn die krols was. Maar ik was er niet gerust op, dus: eruit. Tom onder de conifeer, half verstopt, grote ogen maar zeker niet bang of ziek of gewond, eerder 'kom niet in de buurt'.
Dan maar weer terug naar bed - en daar kwam Tom binnen, mauwend en wel. Het gaf zo'n ongewoon geluid omdat ie noodzakelijkerwijs z'n bek half dicht had, en het geluid werd nog wat verder gedempt door een fikse huismuis in die bek.
De muis zag er erg plat uit dus redden had geen zin meer. Wel heb ik Tom naar buiten gestuurd, ik had geen trek om ergens in huis resten muis te vinden of sporen ervan.
Inmiddels was het zeven uur en kon ik gaan slapen. Was niet de planning, want ik wilde van het weer genieten, maar ja, de wekker toch maar verzet.
Half tien: wakker gemaakt door Tom, die in mijn oor stond te mauwen, meneer had honger. Bed uit, brokjes verstrekt, en maar besloten uit bed te blijven.
Lang buiten gezeten, niet buiten gegeten omdat vriendje dreigde te smelten, en pas na het eten echt wat in de tuin gedaan: gewied rond de erwtenplanten, véél brandnetels en distels verwijderd, veel planten gezaaid.