Combinatie baan en gezin niet altijd nadelig

NIJMEGEN - Het combineren van een gezin met opgroeiende kinderen en een voltijdbaan heeft geen nadelig effect op de psychische gezondheid van de opvoeders. Voltijds werkende ouders met volwassen kinderen ervaren zelfs minder stress dan lotgenoten die in deeltijd werken. Het idee dat het combineren van werk en zorg per definitie een extra belasting is, moet dan ook bijgesteld worden.
Dat stelt drs. P. Oomens op basis van haar onderzoek naar de sociale context van mensen en het effect daarvan op hun psychische gesteldheid. Oomens promoveert volgende week aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Volgens de sociologe zijn zelfs twee volledige banen in een gezin niet stressvol, tenzij een van de partners te weinig bijdraagt in de huishouding.
Oomens heeft als eerste onderzoeker gegevens over het ervaren van psychische ongezondheid uit allerlei deelonderzoeken bij elkaar gebracht. Zo waren er al onderzoeksgegevens over stress bij onder andere mensen met een laag inkomen, ongehuwden, ouderen, jongeren en stadsbewoners. Volgens Oomens konden die gegevens tot nu toe niet zomaar bij elkaar worden opgeteld, omdat elke onderzoeker volgens een eigen methode te werk gaat en de uitkomsten anders interpreteert.
Uit het onderzoek van Oomens blijkt dat een baan van minder dan 21 uur per week met weinig zeggenschap meer klachten over psychische ongezondheid geeft dan een drukkere baan. Vooral moeders met een deeltijdbaan en een partner die weinig meewerkt in het huishouden melden stress. Dat kan volgens Oomens een goede verklaring zijn voor gerapporteerde algemene gezondheidsverschillen tussen mannen en vrouwen, die in veel onderzoeken opduiken.
Niet verrassend is dat Oomens aantoont dat mensen met een partner zich beter voelen dan alleenstaanden. Wel noemt de promovenda het opvallend, dat het beëindigen van een relatie door scheiding of de dood na tien jaar geen verschil meer maakt. Als de relatie recent is geëindigd, voelt de overgebleven partner zich psychisch ongezond.
Na tien jaar is zijn mentale gezondheid precies hetzelfde als die van anderen. Verlies heeft dus geen blijvende negatieve consequentie voor de geestelijke gezondheid, aldus Oomens.
(Bron)