'Pak slaag voor hindoes die aan Valentijn doen'

Verliefde hindoe-gelovigen die elkaar in India een kaartje hebben gestuurd voor Valentijn riskeren een flink pak slaag. Fanatieke hindoe-groeperingen verzetten zich namelijk tegen Valentijn - wat zij een verderfelijke westerse invloed noemen - en hebben ieder die van plan was een kaart, bloemen of een cadeautje te sturen, gedreigd een pak slaag te verkopen.
Het Forum voor Hindoe Bewustwording in Lucknow liet weten: "Degenen die niet naar ons luisteren laden de wraak van onze vrijwilligers op zich. Hun gezichten zullen zwart gemaakt worden en zij zullen een pak slaag krijgen. Wij staan niet toe dat de Indiase cultuur wordt verwesterd." Een andere fanatieke hindoe-organisatie kondigde aan dat 'verdachte stellen' zullen worden gefotografeerd en dat de foto's naar hun ouders zullen worden doorgespeeld.
Niet alleen fanatieke hindoes, maar ook moslimfanatici in India roerden zich in het Valentijn-gebeuren. Afgelopen vrijdag toog een twintigtal in het zwart gehulde moslimvrouwen in een stad in Kashmir naar een stuk of zes cadeau- en papierwinkels. Valentijnkaarten en -posters werden uit de rekken gehaald en op straat verbrand. "Deze westerse fratsen verpesten onze kinderen en verwijderen hen van hun wortels", zei een woordvoerder van de boze moslima's.
(Bron)

Ik begrijp dat nooit zo goed. Ik kan me wel iets voorstellen bij 'alles hetzelfde willen houden' als je een heel traditionele manier van leven en/of geloven aanhangt, maar dit soort dingen wordt vaak zondig verklaard omdat het het ware geloof zou kunnen bedreigen. Is dat geloof dan zó wankel?
(Als klein kind woonde ik een straat waar verderop een Jehovagezin woonde. Een tv mocht niet in huis zijn, want dat was zondig. Maar de kinderen mochten wel bij de buren tv kijken. En ze mochten de kluit belazeren bij wedstrijden: voor de grote vakantie een stek mee naar huis, aan het eind van de vakantie een tentoonstelling met wedstrijd wie de mooiste plant had. Die wonnen die kinderen, altijd. Ze hadden steevast een stralende, grote, prachtige plant, meestal een Coleus. Na een paar jaar ontdekte ik het geheim. De plant werd direct op dag 1 weggegooid. En de dag voor de tentoonstelling werd de mooiste Coleus die er in de omgeving te vinden was gekocht. Ik snapte als kind niet hoe dat te rijmen viel met dat geloof. En eigenlijk nog niet. Frauderen was blijkbaar niet slecht voor je zedelijk besef, en elders tv-kijken was niet in de strijd met de regel dat je geen tv zou kijken. Heel vreemd.)