Bij-effect van een stuip: vla eten. Vla is zacht, en dat kun je met een aan rafels gebeten tong net hebben.
Tot er plots KRAAAAK iets heel hards in de vla zit. En ineens weet je hoe het kwam, die gevoelige kies. Je spuugt het afgebroken stuk uit - sja, vorige keer was het een kies rechts middenonder, nu een kies links middenonder. Degenen die de hardste klappen opvangen als je een stuip krijgt en dus heel hard je kaken op elkaar knalt.
Het is maar een klein stukje, maar het voelt in m'n mond natuurlijk als een gapend gat. De vulling staat nog fier overeind. En hé, nee, die kies is nu niet gevoelig meer.
Jammer genoeg is de tandarts op vakantie, en een gebroken kies zonder pijn is niet zo spoedeisend dat ik bij zijn collega terecht kan. Nou ga ik ook liever niet met een bloederige tong naar de tandarts, maar toch...