Ochtendgeluiden. De zanglijster begint, met het heldere, herhalende riedeltje. Later valt de merel in.
Als het licht wordt, hoor ik ook verdachte ploffen. De kersenboogerds zijn niet zo dichtbij, en de wind staat verkeerd, maar het klinkt verdacht naar schieten in een kersenboomgaard. Jeugdsentimentgeluid.
Even later hoor ik een paar kraaien kibbelen in de bomen verderop. Al ruziënd trekken ze van boom naar boom.
Tom rent door de tuin, ik hoor het gras ruisen. In de verte komt een intercity voorbij. De scholekster vliegt zijn rondje: tepieieiet! Tepieieiet!
Buurman start zijn motor. Ik begrijp niet dat die man niet uit elkaar valt - de motor staat een halve straat verderop en ik lig al te trillen. Misschien heeft hij geen vullingen, zodat ze ook niet los kunnen raken. Een goed gehoor kan hij niet meer hebben. Tijger, op schoot, tilt haar koppie op, luistert even, en poetst dan weer luidruchtig verder.
De snelweg is altijd aanwezig op de achtergrond, vanaf vier uur wordt het daar druk. Makkelijk, want je hoeft maar even te luisteren en je hoort of het regent. Sommige mensen worden gek van het geluid, anderen vinden het wel best, want veel ander lawaai lost in het gezoem op.
De eerste bus komt voorbij. En het is echt ochtend als de laatste van de vogels zich laat horen, de Turkse tortel: roekoekoe, roekoekoe. Ook een jeugdsentimentgeluid - er zaten er veel bij het huis van mijn tante, dus als ik daar logeerde hoorde ik ze de hele dag.