Antwerpse buspassagier doodgeschopt
ANTWERPEN/BRUSSEL - Een groep jongeren heeft zaterdag in een lijnbus in het centrum van Antwerpen een 54-jarige man geschopt en geslagen. Het slachtoffer zakte kort daarop in elkaar en overleed aan een hartstilstand.
De zes jongeren hadden in de bus amok gemaakt. De man sprak hen daar op aan. De jongeren, vermoedelijk tussen 18 en 21 jaar oud, keerden zich daarop tegen hem. De jongelui zijn voortvluchtig. Het openbaar ministerie verdenkt hen van doodslag.
Het slachtoffer was een treinbestuurder op weg naar zijn werk op de Thalys. Dat meldde de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen (NMBS), die geschokt reageerde op zijn dood. "Heel zijn carrière stond hij ten dienste van de mobiliteit. Openbaar vervoer is essentieel voor deze samenleving, maar jammer genoeg moeten we vaststellen dat onze sector opnieuw het mikpunt is van mensen die daarvoor geen respect hebben", aldus NMBS-topman Marc Descheemaecker.
Premier Guy Verhofstadt heeft zijn afschuw uitgesproken over het incident. In mei ontstond in Antwerpen ook al opschudding over zinloos geweld, toen een skinhead een Malinese au pair en een Vlaamse peuter vermoordde.
(Bron)
.........
Pagina's
▼
zaterdag, juni 24, 2006
donderdag, juni 22, 2006
Op Ebay worden veel megawuppen aangeboden, maar sommige mensen zijn echt krankzinnig geworden. Vanmiddag een idioot die 100 euro durfde te vragen (als startbod hè), nu een gek die 1000 euro als startbod heeft, duidelijk maakt dat je daar overheen moet, maar z/hij wil eventueel ook wel ruilen tegen twee WK-finale-kaartjes.
En alle wuppen die nu weggaan, doen rond de 25 euro.
En alle wuppen die nu weggaan, doen rond de 25 euro.
Er zat een mooie jonge reiger aan de slootkant. Er stonden al mensen te kijken en te bewonderen, en ik vroeg me af of ze ook nog zo verrukt oooh en aah zouden zeggen als de reiger te pakken kreeg waar ie zo duidelijk op loerde: de jonge meerkoetjes die zo verleidelijk door de sloot roeiden.
Toen ik de foto wilde maken, ging het beest er vandoor:
Waarna ie verderop ging zitten:
Met een mooie reflectie in het water, alleen was dat qua licht net teveel voor mijn camera:
En hij was sowieso net iets te ver weg:
Toen ik de foto wilde maken, ging het beest er vandoor:
Waarna ie verderop ging zitten:
Met een mooie reflectie in het water, alleen was dat qua licht net teveel voor mijn camera:
En hij was sowieso net iets te ver weg:
Spinselmot. "Krioelende rupsen in bomen en op de grond zijn natuurlijk een vervelend gezicht en zorgen voor overlast voor bewoners. Daarom doet de gemeente er alles aan de rupsenplaag te bestrijden." (Bron)
Ik zie de overlast niet zo, want eigenlijk zijn de enige aangevreten struiken altijd die van de monoculturen in gemeenteperkjes, of een paar struiken binnen een wisselende beplanting van een park. Ik vind het ook geen 'vervelend gezicht', dus ik ben bevooroordeeld, maar goed.
Ik zie de overlast niet zo, want eigenlijk zijn de enige aangevreten struiken altijd die van de monoculturen in gemeenteperkjes, of een paar struiken binnen een wisselende beplanting van een park. Ik vind het ook geen 'vervelend gezicht', dus ik ben bevooroordeeld, maar goed.
Reuzenberenklauw, Heracleum mantegazzianum, een indrukwekkende schermbloemige uit Zuidwest-Azië. Zoals veel woekeraars begonnen als sierplant en daarna op eigen houtje de wereld gaan veroveren.
Verderop langs de sloot is de hele berm volgegroeid, zodanig dat de gemeente ze allemaal omhakt. Op zich zonde, want het is een mooie plant. Het enige nadeel is dat je hele nare brandeffecten krijgt als je eerst de berenklauw aanraakt en daarna in de zon komt.
Bij buurvrouw in de tuin blijven ze voorlopig nog staan:
Verderop langs de sloot is de hele berm volgegroeid, zodanig dat de gemeente ze allemaal omhakt. Op zich zonde, want het is een mooie plant. Het enige nadeel is dat je hele nare brandeffecten krijgt als je eerst de berenklauw aanraakt en daarna in de zon komt.
Bij buurvrouw in de tuin blijven ze voorlopig nog staan:
Huishoudens krijgen aansluittarief teruggestort
DEN HAAG - Ieder huishouden krijgt dit jaar 52 euro terug van zijn energiekosten. Minister Laurens Jan Brinkhorst van Economische Zaken heeft dat woensdag aan de Tweede Kamer geschreven. Het gaat om het zogenaamde aansluittarief, het bedrag dat iedereen betaalt voor het opwekken van duurzame energie.
Het aansluittarief wordt volgend jaar geschrapt, maar het kabinet besloot in april het geld ook dit jaar al aan de burgers terug te geven. De maatregel maakte deel uit van een pakket koopkrachtverbeteringen dat het kabinet toen overeenkwam.
Uit de brief van Brinkhorst blijkt dat het kabinet ervoor kiest het geld aan de huishoudens over te maken in plaats van het te verrekenen met de lopende voorschotten. Op die manier worden administratieve lasten bespaard.
(Bron)
DEN HAAG - Ieder huishouden krijgt dit jaar 52 euro terug van zijn energiekosten. Minister Laurens Jan Brinkhorst van Economische Zaken heeft dat woensdag aan de Tweede Kamer geschreven. Het gaat om het zogenaamde aansluittarief, het bedrag dat iedereen betaalt voor het opwekken van duurzame energie.
Het aansluittarief wordt volgend jaar geschrapt, maar het kabinet besloot in april het geld ook dit jaar al aan de burgers terug te geven. De maatregel maakte deel uit van een pakket koopkrachtverbeteringen dat het kabinet toen overeenkwam.
Uit de brief van Brinkhorst blijkt dat het kabinet ervoor kiest het geld aan de huishoudens over te maken in plaats van het te verrekenen met de lopende voorschotten. Op die manier worden administratieve lasten bespaard.
(Bron)
Gratis ticket naar Maleisië, da's fijn. Het vliegtuig was opvallend ruim. Wel jammer dat ik op een bepaald moment naar de plee moest. De wc-ruimte was enorm, er stonden allerlei tafeltjes met schalen met visjes - van die nepvisjes om mee te vissen, maar dan zonder haakjes. Ik stopte er 1 in m'n zak en ging naar de wc, die geheel gestoffeerd was met een zeegroen tapijt. Ik bleef er ook te lang zitten, want de stewardess kwam na een tijdje binnen om te kijken of het wel goed ging, en om te zeggen dat we aan het landen waren. En die visjes waren niet gratis (dus blijkbaar had ze dat wel gezien via een bewakingscamera).
Vanuit het vliegtuig zag ik een soort tropisch Harlingen met wat extra exotica, snel een foto gemaakt, en me gerealiseerd dat ik de oplader niet bij me had. Maar ik zou toch maar heel kort blijven - de reis was wel gratis, maar onderdak zat er niet bij.
Eenmaal uit het vliegtuig kwamen we op een soort Hoog Catharijne terecht, zo'n vaag winkelcentrum dat overal kan zijn.
Waarna ik tevreden en vol blijde verwachting wakker werd, klaar om Maleisië te gaan ontdekken :-)
Iets over Maleisië gehoord op de radio voor het slapen gaan; gisteren een folder gezien met lokaas voor vissen; foto's gezien van Harlingen waar ik pas geweest ben; de bewakingscamera komt uit de detective die ik aan het lezen ben; de rest kan ik niet direct thuisbrengen.
Tijger lag lekker tegen me aan te slapen, dus ik zal wel rustig gelegen hebben.
In mijn dromen bereis ik de hele wereld :-)
Vanuit het vliegtuig zag ik een soort tropisch Harlingen met wat extra exotica, snel een foto gemaakt, en me gerealiseerd dat ik de oplader niet bij me had. Maar ik zou toch maar heel kort blijven - de reis was wel gratis, maar onderdak zat er niet bij.
Eenmaal uit het vliegtuig kwamen we op een soort Hoog Catharijne terecht, zo'n vaag winkelcentrum dat overal kan zijn.
Waarna ik tevreden en vol blijde verwachting wakker werd, klaar om Maleisië te gaan ontdekken :-)
Iets over Maleisië gehoord op de radio voor het slapen gaan; gisteren een folder gezien met lokaas voor vissen; foto's gezien van Harlingen waar ik pas geweest ben; de bewakingscamera komt uit de detective die ik aan het lezen ben; de rest kan ik niet direct thuisbrengen.
Tijger lag lekker tegen me aan te slapen, dus ik zal wel rustig gelegen hebben.
In mijn dromen bereis ik de hele wereld :-)
dinsdag, juni 20, 2006
En daar zit je dan, met een hummel van een jaar tegen je aan, gloeiend van de koorts, snotterend en kwijlend. Denkend: laat mij nou maar ziek zijn. Ik snap er meer van, ik weet dat het over gaat. Voor haar is het alleen het eerste half uur na het slapen te doen, dan speelt ze nog wat en lacht om de katten. Daarna wil ze alleen nog maar tegen je aan liggen, moe, ziek, naar.
Ze knapt heus wel weer op, maar als je zo'n vrolijk meisje helemaal verlept ziet, bloedt je hart.
Ze knapt heus wel weer op, maar als je zo'n vrolijk meisje helemaal verlept ziet, bloedt je hart.
In de eindeloze reorganisatie van mijn huis veranderen heel wat dozen van plaats en inhoud. Tijger vindt dat leuk, dan kan ze steeds nieuwe plekjes koloniseren. Ze heeft nu een favoriete ligplek waar ik pijn in m'n lijf van krijg.
Ze lig dus half in een hergebruikte doos die ze zelf - zie de hoek - al fanatiek als krabpaal heeft gebruikt toen ie elders (en hoger) stond. Ze ligt op boeken en een multomap, die allemaal toch echt hoekig zijn en uitsteken. Soms ligt ze heerlijk opgekruld, met 1 pootje en/of haar staart buitenboord, en ze lijkt innig tevreden. Ik voel de boeken prikken.
Ze lig dus half in een hergebruikte doos die ze zelf - zie de hoek - al fanatiek als krabpaal heeft gebruikt toen ie elders (en hoger) stond. Ze ligt op boeken en een multomap, die allemaal toch echt hoekig zijn en uitsteken. Soms ligt ze heerlijk opgekruld, met 1 pootje en/of haar staart buitenboord, en ze lijkt innig tevreden. Ik voel de boeken prikken.
"Later vandaag vooral in het oosten kans op pittige buien." Ik moet naar een instantie, die een geheel vernieuwde, verbeterde en gemoderniseerde site heeft, die alleen via 3 omwegen te vinden is en waar geen openingstijden op vermeld staan. Ik besluit om dan maar vroeg te gaan, ondanks dat ik vannacht niet geslapen heb omdat ik gisteren overdag sliep (logisch toch?).
Tis een stukkie fietsen en het is er vaak druk, dus ik ga op tijd weg. Voor de zekerheid m'n regenjack aan, waarvan ik nog niet weet hoe effectief de waterdichtmaakactie was. Eenmaal buiten schat ik dat de temperatuur zo'n 23 graden is, en de relatieve vochtigheid ligt zeker weten boven de 90%, want ik stik zowat. Maar kijkend naar de lucht besluit ik m'n jack toch maar aan te houden, want het is grijs en donkergrijs en het kolkt. Feitelijk word je dan met of zonder jack net zo nat - of je regent kletsnat of je gaat druipen van het zweet.
Okee, op weg, fiets fiets fiets. Ergens onderweg word ik compleet bedwelmd: er staan lindes te bloeien, en er pal naast is een merkwaardige haag aangelegd met om en om liguster en jasmijn. Ik vraag me wel af wat de voorbijgangers dachten van die afgestapte fietser die daar met de ogen dicht en een brede grijns stond te snuiven...
Intussen wordt het opvallend donker. Ik fiets langs een bouwsite en verdorie, in beide ogen waait stof of wat het ook is (m'n rechteroog prikt nu nog).
Vlakbij waar ik wezen moet gaat het dan mis: REGEN. Snel de fiets op slot, het gebouw inrennen, pfoe, het wordt nog erger. Het is iets over negen, het "later" uit het weerbericht is vrij vroeg naar mijn mening - ik moet straks ook nog terug. Goed teken: de druppels rollen vlot van m'n jack af, de waterdichtspray lijkt te werken.
De instantie is zelf ook geheel verherbouwd en ik neem de lift naar boven. Waar het opvallend rustig is. En de portier me meldt dat de boel om 10 uur opengaat, en dat er vanaf kwart voor tien nummertjes verstrekt worden. Zul je altijd zien: net dan heb je geen boek bij je. Gelukkig is er een tv, de herhaling Brazilië-Australië begint net. Ik lever commentaar en de portier vuurt een lading vragen op me af: kijk ik voetbal? Wat vind ik hiervan? En daarvan? Had dat nou niet toch een penalty moeten zijn? En die ene overtreding, dat was toch gewoon rood?! En wat vind ik van Oranje? Enne, wat denk ik nou van de scheidsrechters? Ik zie 'm opklaren want we zijn het redelijk eens.
Zo kom ik de tijd door tot ik om kwart voor tien een nummertje krijg, om tien uur ben ik direct aan de beurt, en tien over tien sta ik weer buiten, waar het niet meer zo hard regent. Helaas moet ik een lang stuk onder bomen door, en het waait wel, dus steeds een douche - maar op weg naar huis is dat toch minder erg, ook al is het jack nu ineens niet meer geheel waterdicht. De terugweg lijkt ook veel korter, ik had ergens iets gezien wat ik op de foto wilde zetten maar ik ben er blijkbaar onoplettend langsgefietst in de overtuiging dat ik er nog niet was.
Ik steek de weg over als het licht op groen staat en weer prijs ik me gelukkig met de remmen van m'n fiets: ik kan net voorkomen dat ik geschept word door een krankzinnige die plotseling en keihard vanuit de bocht door rood knalt.
Eenmaal weer in de wijk is het echt droog. En als ik de sleutel in het slot steek, word ik aangesproken door twee keurige heren, beide met Turkse namen op hun naambordjes, maar met een zwaar Amerikaans accent. Ze komen een blijde boodschap brengen. Ik poeier ze redelijk beleefd af, stap naar binnen, trek m'n jas uit, schuif het raam open - en de zon breekt door.
Timing, dat is het dagwoord geloof ik.
Tis een stukkie fietsen en het is er vaak druk, dus ik ga op tijd weg. Voor de zekerheid m'n regenjack aan, waarvan ik nog niet weet hoe effectief de waterdichtmaakactie was. Eenmaal buiten schat ik dat de temperatuur zo'n 23 graden is, en de relatieve vochtigheid ligt zeker weten boven de 90%, want ik stik zowat. Maar kijkend naar de lucht besluit ik m'n jack toch maar aan te houden, want het is grijs en donkergrijs en het kolkt. Feitelijk word je dan met of zonder jack net zo nat - of je regent kletsnat of je gaat druipen van het zweet.
Okee, op weg, fiets fiets fiets. Ergens onderweg word ik compleet bedwelmd: er staan lindes te bloeien, en er pal naast is een merkwaardige haag aangelegd met om en om liguster en jasmijn. Ik vraag me wel af wat de voorbijgangers dachten van die afgestapte fietser die daar met de ogen dicht en een brede grijns stond te snuiven...
Intussen wordt het opvallend donker. Ik fiets langs een bouwsite en verdorie, in beide ogen waait stof of wat het ook is (m'n rechteroog prikt nu nog).
Vlakbij waar ik wezen moet gaat het dan mis: REGEN. Snel de fiets op slot, het gebouw inrennen, pfoe, het wordt nog erger. Het is iets over negen, het "later" uit het weerbericht is vrij vroeg naar mijn mening - ik moet straks ook nog terug. Goed teken: de druppels rollen vlot van m'n jack af, de waterdichtspray lijkt te werken.
De instantie is zelf ook geheel verherbouwd en ik neem de lift naar boven. Waar het opvallend rustig is. En de portier me meldt dat de boel om 10 uur opengaat, en dat er vanaf kwart voor tien nummertjes verstrekt worden. Zul je altijd zien: net dan heb je geen boek bij je. Gelukkig is er een tv, de herhaling Brazilië-Australië begint net. Ik lever commentaar en de portier vuurt een lading vragen op me af: kijk ik voetbal? Wat vind ik hiervan? En daarvan? Had dat nou niet toch een penalty moeten zijn? En die ene overtreding, dat was toch gewoon rood?! En wat vind ik van Oranje? Enne, wat denk ik nou van de scheidsrechters? Ik zie 'm opklaren want we zijn het redelijk eens.
Zo kom ik de tijd door tot ik om kwart voor tien een nummertje krijg, om tien uur ben ik direct aan de beurt, en tien over tien sta ik weer buiten, waar het niet meer zo hard regent. Helaas moet ik een lang stuk onder bomen door, en het waait wel, dus steeds een douche - maar op weg naar huis is dat toch minder erg, ook al is het jack nu ineens niet meer geheel waterdicht. De terugweg lijkt ook veel korter, ik had ergens iets gezien wat ik op de foto wilde zetten maar ik ben er blijkbaar onoplettend langsgefietst in de overtuiging dat ik er nog niet was.
Ik steek de weg over als het licht op groen staat en weer prijs ik me gelukkig met de remmen van m'n fiets: ik kan net voorkomen dat ik geschept word door een krankzinnige die plotseling en keihard vanuit de bocht door rood knalt.
Eenmaal weer in de wijk is het echt droog. En als ik de sleutel in het slot steek, word ik aangesproken door twee keurige heren, beide met Turkse namen op hun naambordjes, maar met een zwaar Amerikaans accent. Ze komen een blijde boodschap brengen. Ik poeier ze redelijk beleefd af, stap naar binnen, trek m'n jas uit, schuif het raam open - en de zon breekt door.
Timing, dat is het dagwoord geloof ik.
Weer wat geleerd: ook diepvriessaté kan bederven/bedorven zijn. Hapje één - smaakt wat... anders. Ik kan er de vinger niet opleggen. Hapje twee: nu weet ik het. Schimmel!! De saté gaat dus weg.
Tijger wordt dol, want die denkt dat ze heel veel zal gaan krijgen. Helaas. Ze heeft het blèren erg lang volgehouden. Erg lang. Met die vaste volgorde van blikken: verbaasd, verbijsterd, ontzet, boos, Boos!
De saté ligt nu buiten in de grote kliko. Met een fikse steen op het deksel van de kliko, want een tijdje terug at ik vis. Tijger had een hapje gehad. De lege verpakking ging in de lege kliko. Het was met dat hele hete weer. Anderhalve week later (meestal gooi ik alles gewoon in de vuilnisbak binnen, en die zakken gaan gewoon naar buiten zonder de kliko-omweg) vond ik iets op het terras. De visverpakking. Het alufolie was redelijk onbeschadigd, maar het papier was... tja... versnipperd.
De dame heeft het dus geflikt om het deksel open te krijgen en met verpakking weer omhoog te springen vanuit de diepte. Ik moet er niet aan denken wat er gebeurt als dat deksel dichtvalt als ze erin zit. Dus voortaan zolang een steen erop, en iets bedenken waarmee ik het deksel dicht kan maken.
Tijger wordt dol, want die denkt dat ze heel veel zal gaan krijgen. Helaas. Ze heeft het blèren erg lang volgehouden. Erg lang. Met die vaste volgorde van blikken: verbaasd, verbijsterd, ontzet, boos, Boos!
De saté ligt nu buiten in de grote kliko. Met een fikse steen op het deksel van de kliko, want een tijdje terug at ik vis. Tijger had een hapje gehad. De lege verpakking ging in de lege kliko. Het was met dat hele hete weer. Anderhalve week later (meestal gooi ik alles gewoon in de vuilnisbak binnen, en die zakken gaan gewoon naar buiten zonder de kliko-omweg) vond ik iets op het terras. De visverpakking. Het alufolie was redelijk onbeschadigd, maar het papier was... tja... versnipperd.
De dame heeft het dus geflikt om het deksel open te krijgen en met verpakking weer omhoog te springen vanuit de diepte. Ik moet er niet aan denken wat er gebeurt als dat deksel dichtvalt als ze erin zit. Dus voortaan zolang een steen erop, en iets bedenken waarmee ik het deksel dicht kan maken.
zondag, juni 18, 2006
Vrouw vindt telefoon terug in onderbroek dief
DEN HAAG - Een 33-jarige vrouw heeft zaterdag in een Haags restaurant haar mobiele telefoon teruggevonden in de onderbroek van een andere bezoeker.
De Haagse zat met een vriendin in een restaurant toen ze ontdekte dat ze haar tas kwijt was. De vrouwen vroegen twee mannen aan het tafeltje naast hen of ze iets van het verdwijnen van de tas wisten. De mannen ontkenden dit, waarop de vriendin het nummer belde van de eigenaresse van de handtas.
Vervolgens ging de telefoon over in de onderbroek van een van de mannen. Op het toilet van het restaurant werd de tas teruggevonden. De twee mannen, Hagenaren van 25 en 31 jaar, werden vastgehouden door bezoekers van het restaurant tot de politie arriveerde.
De politie heeft beide mannen aangehouden.
(Bron)
DEN HAAG - Een 33-jarige vrouw heeft zaterdag in een Haags restaurant haar mobiele telefoon teruggevonden in de onderbroek van een andere bezoeker.
De Haagse zat met een vriendin in een restaurant toen ze ontdekte dat ze haar tas kwijt was. De vrouwen vroegen twee mannen aan het tafeltje naast hen of ze iets van het verdwijnen van de tas wisten. De mannen ontkenden dit, waarop de vriendin het nummer belde van de eigenaresse van de handtas.
Vervolgens ging de telefoon over in de onderbroek van een van de mannen. Op het toilet van het restaurant werd de tas teruggevonden. De twee mannen, Hagenaren van 25 en 31 jaar, werden vastgehouden door bezoekers van het restaurant tot de politie arriveerde.
De politie heeft beide mannen aangehouden.
(Bron)
Geen statiegeld, maar boete tegen zwerfafval
DEN HAAG - Er komt geen statiegeld op blikjes, kleine plastic flesjes en andere verpakkingen om zwerfafval te voorkomen. Maar zodra mensen blikjes, patatbakjes of papiertjes op straat gooien, kunnen ze op een boete van tientallen euro's rekenen.
Gemeenten stellen daarvoor speciale controleurs aan de komende drie jaar.
(Bron en meer)
De Hollandse variant. We zeggen dat het niet mag, en dan doet niemand het meer.
DEN HAAG - Er komt geen statiegeld op blikjes, kleine plastic flesjes en andere verpakkingen om zwerfafval te voorkomen. Maar zodra mensen blikjes, patatbakjes of papiertjes op straat gooien, kunnen ze op een boete van tientallen euro's rekenen.
Gemeenten stellen daarvoor speciale controleurs aan de komende drie jaar.
(Bron en meer)
De Hollandse variant. We zeggen dat het niet mag, en dan doet niemand het meer.
Als Brazilië speelt, zou ik de wedstrijd kunnen volgen zonder tv of radio aan te hebben: buurvrouw heeft bezoek, en zoals veel Antillianen zijn ze erg voor Brazilië. Dus enorm gejuich bij een Braziliaans doelpunt, gespannen geluiden als er bijna gescoord wordt en verontwaardigd gebrul als de tegenstander in de buurt van het doel komt :-)