Tom is buiten de vechtjas, als beide katten buiten zijn en een andere kat kruist op de verkeerde tijd en plaats de tuin, dan rent Tijger naar binnen en gaat toekijken hoe Tom de ander wegblaast, -bromt, - mrauwt en -slaat. Het gaat niet altijd goed: Tom heeft een rafel aan zijn oor en een litteken in het midden van datzelfde oor, waar het een tijdje terug geperforeerd was. Ook heeft ie weleens fikse halen aan zijn poten gehad. Maar doorgaans valt het mee en is het vooral veel dreigen en weinig echt geweld.
Tom zat nog in de boekenkast, helemaal ontdaan van al die keren dat de deurbel ging, er iemand binnenkwam en vooral dat geblaas in de gang. Tijger wilde naar buiten.
Even later: een luid concert, tweestemmig, bestaande uit MRAAAAAAAAAUWWWWWW en GRROOOOOOOMMMMMMMM. Jawel, de roodwitte buurkater zat op harkafstand van Tijger. Maar Tijger, die het alleen moest opknappen, redde zich prima. Ze mrauwde luidkeels mee, bromde net zo hard, en week geen millimeter van haar plaats, ook niet toen ik de deur opendeed. Roodwit rende er hard vandoor. Tijger keerde zich statig om en liep naar binnen. Vreemd gezicht: terwijl ze naar binnenliep werd ze twee keer zo klein. Wat is dat toch effectief, het opzetten van die vacht.