Op mijn bed lag een groot dekbed dat steeds dunner en dunner werd, en waarin de vulling niet geheel gelijk meer verdeeld was. Daar bovenop lag het 'sloopdekbed', klein, oud, onooglijk maar nog wel warm. Ik deed er nooit een hoes omheen, omdat de katten acuut wild worden als ze op dat dekbed terecht komen: hard spinnen, trappelen, omvallen. Eigenlijk vond ik dat wel leuk. Maar met een hoes zouden ze dat of niet meer doen, of de hoes erbij slopen. Dus gewoon maar vaak wassen.

Inmiddels ligt het nieuwe dekbed op bed. En de katten vonden het ronduit verdacht, dat was duidelijk. Ook is het nieuwe dekbed aanzienlijk dikker en 'fluffier' (nog wel) dan de oude twee.
Tom loopt er nog voorzichtig omheen, en zoekt dan het oude 'sloopdekbed' op dat ik nog naast het bed heb liggen, maar Tijger is bekeerd, en hoe! Ze heeft het ontdekt, trappelen is er niet meer bij, als ze op het dekbed stapt zinkt ze letterlijk weg. Uit een kuil stijgt dan een werkelijk oorverdovend gespin op.

Nu heb ik een nieuw probleem. Als ik wegga, gaat de slaapkamerdeur dicht. Het sloopdekbed leg ik dan op de bank, Tom nestelt zich daar en valt tevreden in slaap. Tijger staat pissig voor de slaapkamerdeur want zij wil op het nieuwe dekbed...