Het nieuwe dekbed is alweer een tijd in gebruik. Het bevalt mij prima, Tijger is er dol op, Tom vindt het nog engig: je zet er een poot op en je zinkt half weg, hij moet nog een tijdje nadenken of ie dat wel leuk vindt. Voorlopig loopt hij er liever omheen.
Het is een vierseizoenendekbed, dus 2 aan elkaar gedrukknoopte delen. Op dit moment zit er een hoes om waarbij die flap net niet lang genoeg is om 'm terug te vouwen, die fladdert maar zo'n beetje. Het dekbed zelf is oogverblindend wit.
Vanochtend was er iets raars aan de hand. Ik hoorde Tijger héél hard spinnen. Da's op zich niet raar, maar ik zag niet waar ze zat.
Ze vindt het geweldig als het dekbed wat opgepropt is, dan gaat ze op het hoogste deel staan en laat zich letterlijk naar beneden rollen - da's nooit ver, maar ze krijgt er duidelijk een enorme kick van. Dan gaat ze ook hard spinnen, maar dit, dit was nog harder. Ze lag niet op het dekbed, terwijl het geluid toch van dichtbij klonk.
Ze bleek aan het voeteneinde te liggen - in het dekbed. Lekker tussen beide lagen in, haar koppie kwam er nauwelijks bovenuit, en ze was compleet in trance.
Ik stond vanochtend dus later op dan gepland was ;-)