Ik had bezoek, dus Tom kwam niet binnen.
Ik zag 'm ook niet in de tuin. Meestal laat ie zich dan wel even bij het raam zien, om te kijken of dat Héle Enge Bezoek al weg is. Dus dat was raar.
Hij kon wel de slaapkamer in, daar stonden voor de zekerheid ook brokjes voor 'm, maar 's avonds zag ik dat ie er niet van had gegeten.

Half uurtje lezen, bijna klaar om het licht uit te doen, komt Tom binnenracen, hij zag er anders uit maar ik zag zo snel niet waarom, en hij duikt zo in m'n arm, rolt zich op en blijft liggen. Erg onToms.

Ik 'm losgepeuterd, en verrek: grote haal over z'n hele ooglid en daarboven. Ooglid helemaal opgezet (daarom zag ie er dus anders uit), in het vleziger deel daarboven was het echt een diepe vleeswond.

Stress! Want wat als dat oog beschadigd is...
Maar hij zag er duidelijk wel mee, pupilreflex was goed, ik kon niks aan het oog zelf ontdekken (hoewel ik niet onder dat ooglid kan kijken want teveel opgezet).
Dat liet ie allemaal toe, deed duidelijk pijn maar hij zat het uit.

Ging ie weer liggen, zie ik dat z'n voorpoot over z'n achterpoten slaat, en hé! Z'n tenen zaten vol haren. Ik druk op een teen, normaal druk je dan de nagel tevoorschijn.
GGRRRRRRRROOOOOOOMMMMMMMMMM... Grommen doet ie alleen als iets ècht heel pijnlijk is :-(

Waar hij het dus wel goed vond dat ik z'n oog bekeek, mocht ik beslist niet aan z'n tenen komen. Voorzichtig toch gedaan, met heel veel gebrom: vrijwel al zijn nagels zijn weg.
Gisterochtend zaten ze er nog. En nu zitten er op een paar plekken nog stukjes nagel (met dikke plukken haar), maar niet één die nog intact is, en op de meeste plekken houdt de nagel al onder dat 'hoesje' op. Hoe ie dat nou precies gedaan heeft...

Door de haren die aan die resten nagels kleven, weet ik wel met welke kat hij gevochten heeft. (Cyperse kater, nog een maatje groter dan Tom en erg fel.) Geen idee hoe die er aan toe is, hij is in elk geval veel haar kwijt.

Tom heeft een tijdje geslapen, daarna wat gegeten en hij is alweer een paar keer even buiten geweest, dus lopen is geen probleem lijkt het. Wel is ie duidelijk erg bang, anders dan zijn gewone bangigheid. Komt steeds binnenrennen, negeert Tijger, en komt dicht tegen me aan liggen. Na een tijdje gaat het dan wel weer, even spinnen, en dan wil ie weer naar buiten, of op de mat voor de deur liggen.
(En waar Tijger normaal graag naar 'm mept of doet alsof ze dat gaat doen, laat ze hem nu opvallend met rust.)

We moeten toch nog naar de dierenarts voor entingen binnenkort, dus ik hou dat ooglid in de gaten, als er iets mis lijkt te zijn gaan we direct.

Vannacht dus nauwelijks geslapen, zo nog maar even naar bed.