Soms is een kat boos. Omdat zij niet naar buiten mocht en haar broer wel. Ze was niet gevoelig voor het argument: 'Hij wil per se buiten poepen, en hij is zo weer terug, terwijl jij naar buiten gaat en pas bedenkt dat je het te koud vindt als ik al weg ben, zodat je niet meer naar binnen kunt tot ik vanavond terug kom, want als ik op je ga staan wachten kom je zéker niet'.
Mevrouw heeft dus even duidelijk gemaakt dat ze daar boos over was, zoals vaker als ze haar zin niet krijgt: vanavond lag alles wat er op een hoge kastplank stond op de grond, terwijl ze daar ruim kan zitten maar dat zelden doet.
Plant, boeken, knuffelbeesten, boekenklem, enzovoorts. Extra verdacht: toen ik binnenkwam verstopte de dame zich schichtig loerend een tijdje onder het dekbed dat op de bank ligt, terwijl ze best weet dat ze alleen op haar donder krijgt als ik _zie_ dat ze iets uitvreet.
Toen dat wat gezakt was, wilde ze even naar buiten, waarna ze snel weer naar binnen wilde (goh).
Vervolgens ging mevrouw weer in de kast zitten, en zomaar ineens geheel toevallig donderde er een boek op mijn kop. Dat kàn toeval zijn. Maar dat koppie dat over de rand van de plank loerde hoe het met me was, keek me iets te nadrukkelijk onschuldig.
Ja Tijger, de boodschap is duidelijk. En als je morgenochtend naar buiten wilt, bij de voorspelde min vijf, dan heb je pech: dat mag niet. Tenzij je me helpt met vuilnis buiten zetten en die kans lijkt me nogal klein.

Morgen dus misschien een log van een Hippo met een hersenschudding, want ik verdom het toch om de planken boven m'n werkblad te ontruimen voor madams boze buien.