Tom durft nog wel bij het raam te zitten, zolang het maar niet open gaat. Zodra ik aan de sluiting zit, is ie weg, onder tafel of in de kast.
Tijger zit nu op de vensterbank, en na elke knal kijkt ze woest in de richting van het geluid, alsof ze er het liefst op af zou gaan. Zolang het raam dicht is, uiteraard, je hebt helden op sokken en helden achter glas.