Bos wil niet altijd opdraven in de Kamer

DEN HAAG - Minister van Financiën en vicepremier Wouter Bos vindt dat zijn aanwezigheid bij debatten met de Tweede Kamer niet altijd zinvol is.
Hij zei dat vrijdag naar aanleiding van boosheid bij de oppositiepartijen die donderdag zijn aanwezigheid eisten bij een debat over ouderenbeleid.
"Ik heb het idee dat ik wel wat beters te doen had", zei Bos. Hij vindt dat zijn drie aanwezige collega-bewindslieden alle vragen van de Kamer prima konden beantwoorden. Hij verwees ook naar zijn eerdere ervaring met debatten waar hij als minister van Financiën weinig aan toe te voegen had.
Tweede Kamer en kabinet zouden wel iets doelmatiger met elkaar om kunnen gaan, vindt Bos. "Niet overal waar rekensommetjes gemaakt worden, is de minister van Financiën nodig."
Hij erkende dat er een zekere spanning bestaat tussen de regel dat een minister moet komen als de Kamer dat wil en het uitgangspunt dat het kabinet met een mond spreekt. Dan zou ook een collega voor hem het woord kunnen doen.
Donderdag dreigde bijna de voltallige oppositie weg te lopen bij het debat over ouderenbeleid omdat Bos ontbrak. Zijn collega-bewindslieden Jet Bussemaker (Volksgezondheid), Ella Vogelaar (Wonen) en Piet Hein Donner (Sociale Zaken) kwamen wel uitgebreid aan het woord.
De oppositie nam uiteindelijk genoegen met uitstel van het tweede gedeelte van het debat, waarbij Bos dan wel zal aanschuiven. De vicepremier zei de zaak niet onnodig op de spits te willen drijven. Maar hij voegde eraan toe zich niet voor te kunnen stellen dat er vragen zijn blijven liggen waarop zijn collega's het antwoord schuldig moesten blijven.
SP-Kamerlid Agnes Kant, die de kwestie aankaartte, noemt het onbeschoft dat Bos het niet de moeite waard vond aan het debat deel te nemen. "Dat is een schoffering van het werk van de Kamer." De Tweede Kamer praatte over een rapport dat ze zelf had opgesteld. Verder vermoedt ze dat Bos weg bleef omdat hij geen trek had te worden ondervraagd over zijn plannen 65-plussers te laten meebetalen aan de AOW.
(Bron)

Bij elke baan horen dingen waarvan je denkt 'moet dat nou?' - en ja, dat moet. Niet zaniken.