Tom werd een tijdje gestalkt. Een zwartwitte kat die zich gedroeg (en klonk) als een krolse poes, en die iets leek te willen van Tom dat ie als jeweetwelkater niet te bieden heeft. Tom ging elke keer panisch op de loop, en als het mauwen in de buurt opdook, zat Tom al binnen.
Zwartwit is nu kalmer. En gek genoeg zit het beest nu vaak in de tuin terwijl Tom rustig blijft zitten - Tom die alles wat op kat lijkt normaliter acuut de tuin uit probeert te jassen. Nog vreemder: Tijger, die dat soort klussen maar al te graag door haar broer laat opknappen, is nu degene die de tuin in zoeft als het MRAAAUUWW weerklinkt.
Maar. Tom heeft speciaal voer, preventief anti-blaasgruisvoer. De meeste katten zijn er dol op, Tom gelukkig ook. En ik voorzag destijds problemen, omdat ze hier gewend zijn aan een bak brokken die altijd beschikbaar is. Een vriendin moet de gruiskat apart voeren omdat anders de andere katten bovenop het voer springen. (Daarnaast is het erg voedzaam, ook niet aan te raden voor elke kat.)
Hoe dan ook, gelukkig vond en vindt Tijger het duidelijk helemaal niks, dus er staan nog steeds altijd twee bakken brokjes: anti-gruis voor Tom, en gewone voor Tijger. Tom snoept regelmatig uit Tijgers bakje, maar dat is geen probleem.
Ineens leek Tom wel erg veel te eten. Ineens werd ik 's nachts wakker van getinkel. Het geluid van een belletje of adreskokertje tegen Toms bakje. Een zwartwitte schim schoot weg toen ik kwam kijken.
En net, terwijl ik nota bene in de huiskamer zit, kwam er iets zwartwits door het raam naar binnen. Het had wel het fatsoen om er vandoor te gaan toen ik KSST riep.