Als ik klein springzaad (Impatiens parviflora) tegenkom in de juiste tijd, kan ik het niet laten: even aan die peulen zitten. Je schijnt de zaden te kunnen eten, ook rauw, maar je zult ze wel met een omweg moeten oogsten: de plant heet springzaad omdat de rijpe peultjes bij aanraking compleet ontploffen en zo de zaden wegschieten. Bij halfrijpe peultjes volstaat een klein kneepje, en zo sta je dan als een blij kind gebogen over een struikje dat voorbijgangers als onkruid zien, en ze kunnen absoluut niet bedenken wat je daar nou staat te doen. Bovenbuum die me een keer uit de verte bezig zag, vroeg later of ik had staan kotsen, zo voorovergebogen. Utrechtse charme ;-)