Dolfijnen doden soortgenoten

AMSTERDAM - Tuimelaars vallen steeds vaker andere dolfijnen aan, met dodelijke gevolgen. Dat blijkt uit sectie op dode bruinvissen die zijn aangespoeld op Britse stranden.
Britse wetenschappers van het zogenaamde Cetacean Strandings Investigation Programme hebben bijtsporen van tuimelaars aangetroffen op tientallen aangespoelde dolfijnen. Dat melden ze in hun jaarlijkse rapport.
De slachtoffers van de 'tuimelaar-aanvallen' zijn vooral kleine bruinvissen die werden gevonden op stranden in Schotland, Wales en Engeland. In totaal zijn dertien van de dieren overleden als direct gevolg van de beten van de tuimelaars. Nog nooit eerder werd op zo´n grote schaal vastgesteld dat dolfijnen elkaar doden.
Waarom tuimelaars steeds vaker andere dolfijnen aanvallen is nog onduidelijk. Sommige wetenschappers vermoeden dat het maken heeft met een voedseltekort. "Tuimelaars zijn vrij grote en agressieve dolfijnen", verklaart onderzoeker Peter Evans in de Daily Mail. "We hebben vaker gezien dat ze kleinere soorten in hun nabijheid aanvallen. Het gedrag zou kunnen ontstaat door toenemende competitie om voedsel."
Toch zijn niet alle onderzoekers het daarmee eens. Onlangs spoelde er op de Scilly-eilanden (bij Cornwall) namelijk ook een jonge grijze dolfijn aan, die duidelijk was gedood door tuimelaars. De grijze dolfijn voedt zich echter met inktvissen, een prooi waar tuimelaars helemaal niet in geïnteresseerd zijn.
Er zijn dan ook wetenschappers die geloven dat tuimelaars niet uit noodzaak doden, maar omdat het een soort 'rage' is. Het is al langer bekend dat de dieren soms gedrag van elkaar overnemen en doorgeven - op dezelfde manier als mensen hun cultuur op elkaar overbrengen.
"We kunnen niet met zekerheid zeggen dat de aanvallen te maken hebben met teruglopende visaantallen in de oceanen", aldus dolfijnexpert Nick Tregenza in het Britse wetenschappelijke tijdschrift New Scientist. "Ze kunnen het ook voor hun plezier doen."
Dat klinkt bizar. Maar volgens Tregenza komt vandalistisch gedrag vaker voor bij dolfijnen. Zo voerde hij eerder een studie uit naar een groep dolfijnen die zich had aangeleerd om stenen van de zeebodem te duiken en weg te gooien.
"We vermoedden dat ze de stenen gooiden naar zeerobben die verderop op de rotsen zaten", zegt hij. "Het aanvallen van andere dolfijnen kan ook best zo'n soort 'spel' zijn onder tuimelaars."
(Bron)