Liefdadigheid maakt mensen seksueel aantrekkelijk

AMSTERDAM - Onbaatzuchtigheid is een van de belangrijkste karaktertrekken waarop met name vrouwen hun mogelijke partners beoordelen, zo blijkt uit onderzoek aan de universiteit van Nottingham.
Psycholoog Tim Phillips onderzocht op verschillende manieren of onbaatzuchtig gedrag mensen aantrekkelijker maakt voor de andere sekse. Zo liet hij meer dan duizend proefpersonen vragenlijsten invullen waarop ze moesten aanvinken welk gedrag ze graag bij hun partner zouden zien.
Tussen voorbeelden van stoer, risicovol en romantisch gedrag, stonden ook enkele liefdadige activiteiten zoals het doneren van bloed en het werken als vrijwilliger in een plaatselijk ziekenhuis. De enquête (PDF) wees uit dat zulk onbaatzuchtig gedrag vooral bij vrouwen veruit het meeste indruk maakte.
Maar mannen wegen onbaatzuchtigheid waarschijnlijk ook mee bij de keuze voor een partner. Dat bleek uit een vervolgstudie waarbij Phillips 170 getrouwde mannen en vrouwen ondervroeg. De proefpersonen moesten eerst aangeven hoe belangrijk ze het vonden dat andere mensen zich onbaatzuchtig gedroegen.
Daarna gaven ze zichzelf een cijfer voor de mate waarin ze liefdadig waren ingesteld. Phillips ontdekte dat de mate waarin mensen onbaatzuchtigheid belangrijk vinden, meestal precies aansluit op het cijfer dat hun partner zichzelf geeft voor die karaktertrek.
Dat bewijst volgen de wetenschapper dat onbaatzuchtigheid één van de belangrijkste factoren is waarop mensen hun partner selecteren. Volgens Phillips is dat in de loop van de evolutie zo gegroeid, omdat de karaktertrek goed van pas komt bij de opvoeding van kinderen.
"Jarenlang heeft iedereen aangenomen dat onbaatzuchtig gedrag was gebaseerd op een gezamenlijk belang", verklaart hij op de website van de universiteit van Nottingham.
"Simpel gezegd: ik krab jouw rug, dan krab jij die van mij. Maar ik denk dat we de oorsprong van onbaatzuchtigheid ergens anders moeten zoeken. Het was voor onze voorouders van groot belang dat hun partner zou helpen bij de opvoeding van kinderen en niet voor die verantwoordelijkheid zou weglopen. De beste aanwijzing daarvoor was waarschijnlijk een onbaatzuchtig karakter."
(Bron)