De rugpijn is weg, wat bij longontsteking een goed teken is. De koorts is alleen 's avonds nog aanwezig: ook een goed teken. Ademen gaat een stuk makkelijker, wederom gunstig. De oren ploppen af en toe open, ook fijn, want dan doen niet alle geluiden zeer.
De mond-/keelpijn is weg. Ook goed.
Maar de stem is nog afwezig, en de hoestkramp overvalt me nog regelmatig, waarbij ik het erg benauwd krijg en inmiddels flink pijn in m'n zij heb van het hoesten en niet zoveel kracht meer kan zetten. De klieren in m'n nek zijn nog steeds opgezet. Dat bevalt me helemaal niet.
De antibioticakuur is afgelopen, de prednison moet nog 2 dagen na nu.
Oh ja, en de smaak is deels terug: die prednisonpil was verrekte bitter.