Tom snapt het niet. Het is nu -8, en hij wil toch graag naar buiten. Als ik wakker ben en niet reageer als hij op de vensterbank zit, gaat ie aan het raam krabben. En daar gaat het nu mis: het zijn dubbele ramen in een schuifsysteem. Dus helemaal links zit slechts één raamdeel (omdat ik anders blijf schuiven). Dat is nu beslagen en onderaan flink bevroren. Als Tom dus aan het raam krabt, krijgt ie in eerst instantie natte tenen, waarna ie uitglijdt en op het bevroren deel terechtkomt. Dan is ie weer even rustig, tot ie weer bedenkt dat ie oh ja, eigenlijk wel naar buiten wil. Enzovoorts.