Verdwijnziekte achtervolgt de bij

DEN HAAG - Van uitsterven is nog geen sprake maar de honingbij gaat in Nederland net als in de rest van de wereld hard achteruit. De wilde honingbij is hier eigenlijk al uitgestorven, terwijl de dichtheid aan bijenvolken bij imkers dicht bij de ondergrens van het voortbestaan zit.
Het bestuiven van planten dreigt onvoldoende te worden, zowel in de landbouw als in de natuur.
Dat is de strekking van een rapport, dat onderzoekers van de Wageningen Universiteit woensdag hebben aangeboden aan minister Gerda Verburg (LNV).
Ook de Nederlandse Bijenhoudersvereniging (NBV) kwam woensdag met een rapport. Volgens de imkers is een 'deltaplan' nodig om de bij te behouden.
Reden voor alle ongerustheid is de massale sterfte van bijenvolken, waarbij gesproken wordt over wintersterfte en verdwijnziekte. Deze massale sterfte lijkt steeds vaker voor te komen.
De achteruitgang van de natuur, de toenemende bevolking en het gebruik van landbouwgif spelen de bij en andere bestuivers parten.
De afnemende vitaliteit van de bijen heeft daarnaast andere oorzaken. Zo is de bijenhouderij in ons land in handen van een sterk vergrijzende groep hobbyisten die er niet zijn brood mee kan verdienen.
Die bijenhouderij wordt al lang geplaagd door de parasiet varraomijt en daar is een tweede gevaarlijke ongevraagde gast bijgekomen; de Nosema ceranae. Volgens de wetenschappers is er een groot gebrek aan onderzoek, dat nodig is om oplossingen te vinden.
Gevreesd wordt voor onherstelbare vermindering van soorten van planten en dieren in de natuur. Ook land- en tuinbouw, inclusief de glastuinbouw, gaan de nadelige gevolgen ondervinden. Minder groenten en fruit gaat ook onze economie bedreigen.
De honingbij is onze belangrijkste bestuiver en die rol kan niet worden overgenomen door andere bestuivers, zoals de hommel. De achteruitgang van de honingbij kan directe gevolgen hebben voor de teelt van hommels, omdat die afhankelijk zijn van van stuifmeel dat door bijen verzameld wordt.
De wetenschappers pleiten niet alleen voor meer onderzoek, maar ook voor professionalisering van de bijenhouderij. Ook zou de tuinbouwsector zijn verantwoordelijkheid moeten nemen en zorgen voor het veilig stellen van de bestuiving in de toekomst.
(Bron)