Het begint op te knappen hier, de gaten in m'n tong zijn dicht (als het slijmvlies weer hersteld is, heb ik ook niet meer zo'n droge lap in m'n mond) en m'n wang doet niet meer of ie bij een hamster hoort.
De pijn is er nog wel, maar inmiddels kan ik m'n mond weer een stuk openkrijgen, en ik ben zowaar weer redelijk verstaanbaar.
Buiten bloeien de krokussen, de maagdenpalm staat in knop, het speenkruid duikt weer (erg laat) op. De vogelconcerten worden steeds luider. Het wordt lente!