Het blééf maar hozen vannacht, en ik had de tuindeur openstaan omdat het niet koud was. Dat was een vergissing: Tom, die al een tijdje eigenlijk niet meer via de kamerdeur durft binnen te komen omdat Tijger dan direct op de rand van het bed vuil naar 'm gaat zitten kijken, zoefde midden in de nacht naar binnen en sprong op bed. Druipend, werkelijk. Je zou zweren dat ie net gezwommen had. Gelukkig had ik wel zoiets voorzien en een handdoek voor de graai naast m'n bed gelegd. Hij laat dan ook lijdzaam toe dat ie afgedroogd wordt - je moet er wat voor over hebben om lekker op bed te slapen, tenslotte.