Pagina's

donderdag, juni 18, 2009

Soms kan je zo van jezelf schrikken. Ja, ik weet dat ik niet kan opruimen, dat het een puinzooi in huis is en dat ik spullen aanschaf om ze direct kwijt te raken en dan na een tijdje opnieuw te kopen want nodig dan wel vergeten dat nik ze al had (en dan kon ik ze toch niet vinden, dus ach).
Ik weet dat ik een heel oud versleten dekbed heb van ongeveer eenpersoonsmaat (handig voor de katten dus niet weggegooid en ik weet zelfs waar onder de rommel het zich ongeveer moet bevinden). Ik heb een oud tweepersoonsdekbed met van die vlekken die er niet meer uit willen (als je bloedvlekken pas kunt uitwassen nadat je van een stuip bent bijgekomen, is het te laat). Ik heb een vierseizoenendekbed van lits-jumeauxformaat dat bij nader inzien veel te heet was, zelfs voor die koude slaapkamer. Dus warme deel op bed, koele deel als nooddekbed voor slapen op de bank.
Bij nader inzien wist ik wel dat ik ergens nog dekens moest hebben, ook wel versleten maar toch.
Al ruimend, of beter: sorterend, scharrel ik door de slaapkamer. Kleren op een berg voor de tuindeur, boeken stapelend, oud papier bundelend, rotzooi in vuilniszakken.
Zowaar, een wonder geschied: ik kan een van m'n twee slaapkamerkasten weer openen! Daar lag altijd een berg van pakweg anderhalve meter hoog voor (deel uitmakend van een berg van ruwweg 2,5 lang, 1,5 hoog en 1 meter breed, ik overdrijf niet).
En wat ligt er in die kast... Kleren - tegen de tijd dat ik die weer pas, zijn ze waarschijnlijk wel weer in de mode, de dekens (drie), en jawel: een dekbed, nog in de verpakking, van 2x2.
Positieve van dit alles: er is een soort gat geslagen in de slaapkamer.
Negatieve: ik heb alweer ladingen vuilniszakken vol, terwijl ik vannacht al ladingen naar de straat sleepte wegens vuilnisophaaldag.
Morgenmiddag moet er in elk geval genoeg ruimte zijn voor een nieuw bed. Wat betekent dat ik door moet ruimen tot ik de lattenbodem op z'n kant kan zetten en al die dozen (...) daaronder kan verplaatsen naar de lege plek bij de muur. Ooit zoek ik ze uit, de meesten zullen gevuld zijn met boeken, en ook die boeken zoek ik ooit uit want ik kom nu al boeken tegen waarvan ik denk 'Ha! Die wil ik herlezen!', maar ook boeken waarvan ik denk: 'Hm, één keer gelezen en dat was wel genoeg'.
Ooit...

1 opmerking:

Anoniem zei

Jee, je bent flink bezig zeg. Maar dus wel met een positief resultaat. Dat is heel mooi. Knuf, Suzanne

Een reactie posten