Vroeger waren de grootste zakken chips kleiner. Misschien dat ik daarom nu een paar keer met zo'n zak doe, en het laatste beetje chips is dan taai geworden voor ik er aan toe kom. Meestal prop ik zo'n zak keurig dicht, maar deze keer lag ie er nog gewoon, open.
Tijger vond het erg interessant ruiken en stak haar kop erin. Dat paste. Maar ze kon nog niet bij de chips dus ze liep wat verder - met als gevolg dat het geheel van Tijger-met-chipszakhoed vooruit schoof. Tijger is niet dom, dus ze liep vervolgens achteruit. Helaas bleef de zak gewoon zitten, waarop mevrouw wilde sprongen ging maken.
Ik pakte de zak beet, Tijger bevrijdde zich en had ineens helemaal nooit iets met die zak te maken gehad, ze zat zich gewoon toevallig daar te poetsen (denk hier zo'n typische kattenblik bij).