Tijger-update.

Ze had dus van de week een wondje bovenop haar rug. Dat werd een bult, ze was niet ziek, en gister leek de bult minder groot.
Maar gisteren zat ie er nog en leek ie me uitgebreid, aan één kant was de rand inmiddels minder 'scherp', en ze ademde duidelijk sneller dan anders.
Dierenarts maar weer gebeld, overlegd, en de dame blèrend afgeleverd bij de dierenarts die het abces zou openmaken.
Even bij haar gebleven toen ze de narcoseprik kreeg en dan maar wachten.
Tom raakte daarvoor al helemaal van slag omdat het raam dicht was (want ik moest Tijger natuurlijk wel kunnen vangen), ging krabben toen ie buiten was, dus ik deed het raam open met een oog op Tijger, Tom naar binnen, ik het raam weer dicht, Tom helemaal hysterisch en wou weer naar buiten.

Later belde de dierenarts, 'U had Tijger bij ons gebracht...' Stilte.
Er flitsten direct hele nare scenario's door m'n hoofd, maar ik kreeg een verslag dat het abces dat opviel veel groter was dan gedacht, en al omliggend weefsel aantastte, en dat er verderop nog een (kleiner) abces zat. Goede beslissing dus om niet tot maandag te wachten.
Gisteravond had ik een zwabberTijger thuis met een soort 'zadel' van kale huid over haar halve rug en haar zijkanten, met een snee van 2,5 cm en een snee van 6 cm en diepere centrale wonden, die centrale gaten moeten voorlopig openblijven, eventueel door deppen met washand met lauw water.
Tijger wrong zich in bochtjes om de wonden te likken waardoor er natuurlijk alleen maar méér bloed uitloopt, de ziel. En ze wilde duidelijk graag liggen, maar ja, op haar rechterzij ging het niet, een stuk van links is ook kaal dus dat lag ook niet lekker en ze had nog niet bedacht dat ze op haar buik kan liggen, of misschien lag dat niet ontspannen genoeg.
En dan hoor je steeds die raspgeluidjes van Tijger die haar wonden likt, brrr.

Ik heb vannacht het raam dicht gelaten en Tijger heeft op haar favoriete plekje op bed geslapen (ze ligt nu graag in een hoekje, dus daar handdoek neergelegd die vanochtend vol bloedvlekken zat...). Dat ze ook op die zij heeft gelegen vertelt mij dat het nu waarschijnlijk minder pijnlijk is dan het eerst was.

De snee-gedeeltes van de wonden lijken al wat dicht te zitten (dat zijn scherpe, smalle, schone wonden), de plekken waar ze de grootste gaten hebben gemaakt (alsof ze aardappels gepit hebben, denk 3 bij 3 cm en minstens 1 diep) houdt ze zelf open en schoon door te likken.
Gisteravond met natvoer de eerste pil erin, vanochtend een pil in een klein stukje kipfilet-met-bieslook gerold, dat is ernstig favoriet en dat ging uitstekend :-)
Ik heb haar maar naar buiten gelaten nu, met allerlei twijfel over of er dan geen zooi in die wonden komt (maar dat zou ze wel schoonlikken) en of ze niet extra kwetsbaar is omdat ze nu natuurlijk een deel 'stootkussen' kwijt is, en ik vroeg me af of het niet gevaarlijk is als het zonnig is - maar dat is in elk geval iets waar ik me nu geen zorgen over hoef te maken, eerder over hoe deze regenhater gaat reageren als het eventueel gaat regenen, zo direct op haar huid.
Tom keek me treurig aan toen ik het raam weer opendeed, ik denk dat ie bang was dat ik het weer dicht zou doen. Maar later kwam ie toch binnen en even knuffelen ;-)

Kortom: spanning en sensatie, een vette rekening, gedoe met pillen, maar een nu al erg opgeknapte Tijger.