Chrysant miskend in eigen land

ZOETERMEER - Na de roos is de chrysant de tweede snijbloem van ons land.
Vorig jaar passeerden bijna 1,4 miljard stelen van de chrysant de veilingklok, goed voor 290,5 miljoen euro, waarvan 285 miljoen euro aan export.
In Nederland verloor de chrysant de afgelopen jaren terrein. Nederlanders lijken minder gecharmeerd van deze bloemensoort uit eigen land.
Lijken, want uit onderzoek van het Productschap Tuinbouw blijkt dat het niet de consument is die de chrysant niet meer ziet zitten, maar de bloemenverkoper.
Consumenten verwarren de chrysant vaak met de margriet, de aster of de gerbera. Ze voelen er weinig voor om, zoals bij een roos, een enkele bloem te schenken. Daarvoor is de bloem niet romantisch genoeg, en eigenlijk vinden we de chrysant ook niet chic, luxe, exotisch of sensueel.
Bloemisten denken maar al te vaak dat hun klanten de chrysant een ouderwetse bloem vinden. Bij 80 procent van de bloemisten in ons land spreekt de chrysant niet aan en 17 procent zet de chrysanten zelfs niet in de winkel of de kiosk.
Maar consumenten blijken een veel positiever beeld te hebben over chrysanten dan de bloemenverkopers.
De klanten waarderen juist de eenvoud van de bloem, noemen die nostalgisch en vinden die warm en natuurlijk. Binnen het brede assortiment aan chrysanten (troschrysant, pluischrysant en Sanitini) verkiest de consument vooral de dubbelkleurige varianten.
Dat het oordeel van de bloemist over de chrysant niet terecht is, proberen de telers nu te bewijzen op www.justchrys.com. Daar is te zien wat toparrangeurs van de chrysanten weten te maken.
(Bron)

Zoals de gladiool ineens weer populair werd, zo komt de chrysant ook wel weer terug.
Ik associeer ze vooral met de bolchrysant die soms zo eenzaam en treurig op een terrasje staat ('Leuk, dan hebben we tóch iets groens') en met de bosjes die mijn moeder vroeger kocht ('Die staan drie weken!').
Er zijn heus mooie chrysanten. In bijna alle kleuren van de regenboog. Maar nee. Voor mij voorlopig nog even niet.