Baby proeft al smaken in de buik

NIJMEGEN - Een nog niet geboren baby proeft al verschillende smaken terwijl hij nog in de buik van zijn moeder zit. Dat gebeurt via het vruchtwater.
Dat is een feit dat wetenschappers van het Baby Research Center van de Radboud Universiteit in Nijmegen in de afgelopen tien jaar hebben ontdekt.
Het staat beschreven in het boek Het Babybrein, over de ontwikkeling van de hersenen bij baby's, dat woensdag verschijnt. Het Baby Research Center is opgericht met geld van de Spinazopremie, de belangrijkste Nederlandse wetenschappelijke onderscheiding, die psycholinguïst Anne Cutler in 1999 won.
In tien jaar tijd hebben onderzoekers en wetenschappers ruim 3500 baby's langs zien komen voor allerlei onderzoek op het gebied van taal, begrip en sociale interactie. Zo is gebleken dat baby's veel meer snappen van de wereld om hen heen dan eerder werd aangenomen.
In het boek Het Babybrein is alle vergaarde kennis voor het eerst toegankelijk voor een groot publiek beschreven. Sabine Hunnius, directeur van het babylab, schreef het boek samen met Michiel van Elk, die deze maand promoveert in Nijmegen.
Hunnius: ''Baby's begrijpen al heel veel van de wereld om hen heen. Zo kan een kleintje van zes maanden al gedrag voorspellen. We lieten hen bijvoorbeeld fimpjes zien waarin een vrouw alledaagse voorwerpen oppakt. Als ze naar een kopje reikte, keken de baby's al naar de mond. Dat wisten ze dus, dat je uit een kopje kan drinken.''
Wat moeders allang dachten te weten, is in het babylab in Nijmegen wetenschappelijk bewezen: pasgeboren kinderen reageren op geluid dat ze in de baarmoeder hebben gehoord.
''Baby's werden bijvoorbeeld rustig als ze de begintune van de favoriete soap van hun moeder hoorden. Dat was voor de moeder een moment van ontspanning en het kindje herkent dat'', aldus Hunnius.
Het Babybrein beschrijft niet alleen hoe kleine kinderen leren kijken, bewegen, begrijpen en onthouden, maar gaat ook in op de hersenprocessen die daarbij een rol spelen.
Hunnius: ''Ons onderzoek is in tien jaar tijd verschoven van het bestuderen van alleen gedrag naar interesse in achterliggende neurologische verklaringen. We gebruiken nu hersenscans en meten oogbewegingen, maar alleen zolang het voor het kindje leuk en uitdagend is.''
(Bron)